ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ

Καισάρεια είναι! Ναι, ναι, το βρήκα!» Έλεγε και ξανάλεγε γελώ-
ντας.
Πήρε τότε το τετράδιο στα χέρια του, διέγραψε το «Είναι
από τον Βόρειο Πόλο » και στη θέση του έβαλε « Είναι από
την Καισάρεια».
« Ναι, αλλά πού είναι αυτή;» σκέφτηκε. Δεν είχε ξανακούσει
γι’ αυτό το μέρος. Ήταν κοντά, μακριά, δε γνώριζε κι αυτό ήταν
το επόμενο πράγμα που έπρεπε να μάθει.
Έκλεισε το τετράδιό του και το έβαλε ξανά στο συρτάρι.
Βγήκε από το δωμάτιο, πήγε στο σαλόνι και τράβηξε τη
μεγάλη κουρτίνα για να μπορεί να βλέπει το χιονισμένο
βουνό. Του άρεσε πολύ να κοιτά έξω.
Τα λαμπιόνια σε κάποια μπαλκόνια ήταν ακόμα αναμμένα,
και τρεμοπαίζοντας έστελναν το χαρούμενο μήνυμα για τον
ερχομό των Χριστουγέννων.
Οι σκέψεις του Μάριου ήταν μπερδεμένες και ασαφείς.
Η γνώριμη εικόνα του Άγιου Βασίλη που είχε στο μυαλό
του, είχε αρχίσει να ξεθωριάζει, κάτι όμως που δεν τον
στεναχωρούσε καθόλου.
Μέσα του σχηματίζονταν η πραγματική εικόνα του, μια
εικόνα που έφερνε αγάπη στα παιδιά όλου του κόσμου.
Βέβαια είχε πολλά πράγματα ακόμη να μάθει και μέσα από
αυτά να ολοκληρώσει την έρευνά του.
Εκείνη τη στιγμή ένιωσε κάτι διαφορετικό μέσα του, κάτι
γλυκό και περίεργο μαζί που φώτιζε το μυαλό του.
Ξαφνικά δεν τον ενδιέφερε να βρει τον Άγιο Βασίλη μόνο
για να του φέρει το δώρο, αλλά και για να γνωρίσει το πραγμα-
τικό του πρόσωπο.
Ήταν σε καλό δρόμο κι είχε μπροστά του ακόμα αρκετές