CENK TÜRKÜSÜ
- Türk oğullarına -
Düşman yine öz yurduna el attı,
Mezarından atan kılıç uzattı,
Yürü, diyor hakkı zulüm kanattı,
Attilâ'nın oğlusun sen, unutma!
"Medeniyet" deme, duymaz o sağır;
Taş üstünde taş kalmasın; durma kır:
Kafalarla düz yol olsun her bayır,
Attilâ'nın oğlusun sen unutma!
Koş, "Plevne" yine al bayrak taksın,
Gece gündüz Tuna suyu kan aksın,
Yaksın, kahrın bütün Balkan'ı yaksın;
Attilâ'nın oğlusun sen unutma!
Genç Kalemler, C. 4, Sayı: 27, Eylül 1912, S. 98
ÇOBANLA BÜLBÜL
Çoban kaval çaldı, sordu bülbüle:
«Sürülerim hani, ovam nerede?»
Bülbül sordu, boynu bükük bir güle:
«Şarkılarım hani, yuvam nerede?»
Ağla çoban, ağla, ovan kalmadı.
Gözyaşı dök, bülbül! Yuvan kalmadı.
Çoban dedi: «Ülkeler hep gitse de
Kopmaz benden Anadolu ülkesi.»
Bülbül dedi: «Düşman hased etse de
İstanbul’da şakıyacak Türk sesi!»