Gönlümün muhrık-ane güfteleri
Cismini eyler ol gülün lerzân
Eşk-i çeşmim verince vechine fer,
Güher açmış fidan-ı gül derler!
Parlâmenter Şairler, S. 296
- Berf-pûşide: karla örtülmüş
GAZUB BİR ŞAİR
Seneler var ki yazmadım bir şey,
Hadisat işlemekte peyderpey,
Yeter insan kanıyla yazmak için..
Yiyerek sanki bir köpek nâ'şı..
Olmuşum bir behimeden vahşi.
Müterakkıb kudurmak, azmak için.
Develer kini bende kin-i âdem.
Hayyelerden zehirlidir handem,
Olurum ağlayınca birtimsah.
Ben ki tufanı yoldaşım sanırım.
Bahr-i ummanı gözyaşım sanırım,
Ve o bahrin içindeyim sebbah.
Sanmayın yer katında bir bodrum,
Açmışım gökyüzünde bir uçurum,
Ki derununda ben varım ancak.
Anlıyan kimse var mı hatırda,
Ben eminim ki devr-i hazında,
Yazdığım şeyler anlaşılmıyacak.
Bulmuşum tesliyet bu vâdide,
Ne saadet ki hal-i piride
Şarib-ül leyli venneharım ben.
Bugün olsam da bir cihandide,