babasıdır.
Ne yazık ki; ne acı ki şimdi öldü, fakat hatırası Türk milleti
ile beraber yaşıyacak. Bir Fransız şairi (Theodore Banvi)
meşhur baladlarından birinde, menfaya giden Viktor Hugo
için «Heyhat ki baba orada, adada » diye inler. Biz de bu
gün Hâmit için öyle inliyoruz. Heyhat ki baba orada,
toprakta şimdi.
HALİT FAHRİ OZANSOY
Uyanış
*****
HÂMİT, bir çocuk kadar saf ve bilhassa nazik ve mütevazı
idi. Hürmet telkin eden kibarlığı, hayran bırakan edebî
dehasiyle sevildi; ve esaslı tevazuu Hamide karşı duyulan
meclûbiyeti birkat daha arttırıyordu. Rıza Tevfik, Hâmit için
koca bir cilt eser yazmış; Hâmidi tahayyülden ziyade kendi
felsefî bilgisini ortaya dökmeğe çalışmıştı. Bu kitaptan bir
çocuk saffetiyle bahseden Hâmit: meğer ben bu kadar
felsefî şeyler söyliyormuşumda haberim yok! diyordu.
Hakkı var O felsefe yapmadı. Yaşadı. Bir artist sıfatiyle
hissetti. Ve duyduğunu dehasının temin ettiği
muvafakatiyle ifade sırrını buldu. Bunun içindir ki Hâmit
büyüktür.
HÜSEYİN CAHİT YALÇIN
7 Gün
*****UFKA yaslanan güneşin yavaş yavaş kaybolmasına
şaşmadığımız gibi, onun da pazartesi günü son ve uzun
uykusundan artık uyanmayışına hiç hayret etmedik.