ABDÜLHAK HÂMİT TARHAN

(ŞİİR PARKI) #1

Mutmain şevk ile soldan, sağdan
Bir şataretle inerdim dağdan.


Abdülhak Hâmid Tarhan, Özlem Tarcan, S. 76-


Sefile: Fâhişe.
Hasbihal: Halleşme, görüşüp konuşma.
Rebii: Bahara ait, baharla ilgili.
Müstagrak: Garkolmuş, dalmış, batmış.
Mutmain: İçi rahat, müsterih


BİR SİTARE ALTINDA



  1. Ey râh-ber-i fikr ü hayalim olan ahter,
    Ey jâle-i aşk eşk-i teri, ey gam-ı dilber!
    Vechindeki safvette o sevdalı kızıllık,
    Andırdı hazangâhda bir meşcere-i ter
    Ey âh-ı teessür yakışan hüsnüne tefsir
    Ey derd-i tahassür görünen verd-i semenber!

  2. Ey düşünceme ve hayalime kılavuz olan yıldız,
    Ey aşkın şebnemi olan taze göz yaşı, ey sevgilinin hüznü!
    Yüzündeki safiyetin o sevdalı kızıllığı,
    sonbaharda, taze bir ağaçlığı andırıyor.
    Ey güzelliğini açıklamaya hüzünlü halin yakıştığı!
    Ey hasret derdi ile görünen yasemin göğüslü gül!

  3. Bir reng-i teessürde seni göz görüyorken,
    Bir reng-i tahassür bürünür dehre serâser!
    Gör zaafımı, ömrümden olurken müteşekki,
    Gönlüm yine ömrümle mukim olmağı ister!

  4. Göz seni, bir hüzün renginde görüyorken,
    dünyayı baştanbaşa bir hasret rengi sarar.

Free download pdf