"Her cuma günâhların, affet ümmetim!”
İşte geldim Ya Muhammed! Sana ülfetim.
"Rabbim affet! Ağladım, secde eyledim.
Mustafa’ya matem tutup, ben yere girdim.
"Cuma günü affetsen, ümmetin günâhını.”
Ya Muhammed! Yol göster, şaşırtmasın râhını.
Ümmetlerin ne yapar Ahmed senin?
Mustafa’ya matem tutup, ben yere girdim.
"Ben melekten hayâ ettim, Ey Ümmetim!”
Yaradan’dan korkmaz mısın, himmetsizim!
Gece yatmadan taat et, hoş devletim,
Mustafa’ya matem tutup, ben yere girdim.
Yer altına iradesiz girdim dostlar,
"Âmin!” deyin âl ve ashab, çehâr-yâr.
Ümmetin günâhın affet, Ey Perverdigâr!
Mustafa’ya matem tutup, ben yere girdim.
Hoca Ahmed sözümü, defter sâniden dedim,
İki cihân nimetin, mey u meze eyledim.
Ölmeden cân acısın gördüm, zehrini tattım,
Mustafa’ya matem tutup, ben yere girdim.
Türkiye Türkçesine aktaran: Musa Uzunkaya
Hoca Ahmed Yesevi Külliyatı, S. 111-
15