Peygamberimizden hurma alıp onu ağzında sakladığını,
ardından nice yüz yıl sonra Ahmed Yesevî’yi Sayram’da
bularak hurmayı ona verdiğini söyler. Ancak Fuad Köprülü,
Arslan Baba’nın Ahmed Yesevî’nin babası Şeyh İbrahim’in
kardeşi olabileceğini söylemektedir (Algar, 1991, s. 400).
Onun efsanevi bir şahsiyet olmadığı orada yerleşerek
mürşitlik yaptığı Arslan Baba’nın Otrar’daki türbesinin
yanında bulunan Kırlangıç Baba ve Şahin Baba türbelerine
bakıldığında anlaşılıyor (Bice, 2016, s. 70). Demek ki
mürşitlik yapmış ve ardında postunu emanet ettiği kimseler
bırakmıştır. Arslan Baba’nın ağzında saklayarak Ahmed
Yesevî’ye verdiği hurma ise, tasavvufi hakikatleri,
Peygamberimizin mirası olan ledünnî ilim ve marifeti ona
ulaştırdığını gösterir. (Bice, 2016, s. 68).
Ahmed Yesevî, Yaşnâmesinin bulunduğu hikmetinde yirmi
yedi yaşında Yusuf Hemedânî’ye bağlanarak gerçek
hocasını bulduğunu bildirmektedir (Eraslan, 2016, s. 45).
Bir süre onun yanında kalmış, Yusuf Hemedânî’nin vefatına
yakın, posta oturacak üçüncü vâris olarak belirlenmiş, bir
zaman postta oturduktan sonra rivayete göre bir işaret ile
Yesi’ye dönmüştür (Bice, 2016, s. 85). Bir nefis ile
donatılmış, evlenmiş, İbrahim adlı bir oğlu ile Gevher
Şehnaz ya da Gevher Hoşnas adlı bir kızı dünyaya gelmiştir.
(Köprülü, 1976, s. 77). Ancak rivayete göre Ahmed
Yesevî’nin oğlu İbrahim, Ahmed Yesevî henüz hayattayken
vefat eder (Karaosmanoğlu, 2016, s. 43).
Hâkim Süleyman Ata, Ahmed Yesevî’nin halifelerinden
birisidir. İbrahim’in ölümü ile ilgili yazdıklarına baktığımızda
Ahmed Yesevî’nin bu ölümden ne kadar etkilendiğini
anlamaktayız (Karaosmanoğlu, 2016, s. 135). Hâkim
Süleyman Ata’nın, İbrahim’in öldürülmesi ile ilgili yazdığı
şiirin bir bölümü şu şekildedir (Sever, 2017, s. 142):
“Süpri halkı İbrahim’ning yolın tostı
Acıglanıb cehil birle suga bastı