ise müşriklerin büyüklerinden birisi bulunmaktadır. Resulullah,
gözleri görmeyen bu adamdan yüz çevirmiş, diğerine yönelerek
“söyleyeceğinde bir sakınca görüyor musun?” demiş, “Hayır”
karşılığını almıştır. İşte sûre, bu durum neticesinde indirilmiştir.
(Tirmizî, Tefsir-u Sûre-yi Abese, 1).
KAYNAKÇA:
Algar, H. (1991). TDV İslam Ansiklopedisi. TDV İslam Ansiklopedisi
Web
Apak, A. (2010). “Günümüzde Hz. Peygamber’in Doğru Anlaşılması
Üzeri#ne Düşünceler”, Uludağ Üniversitesi İlahîyat Fakültesi Dergisi
(s. 68).
Bice, H. (2016). Pir-i Türkistan. Ankara: Hoca Ahmet Yesevî
Uluslararası Türk-Kazak Üniversitesi.
Carhammed-ulı, M. (1992). “Hoca Ahmet Yesevî’nin Hayatı
Hakkında Yeni Deliller ve Onun Bilinmeyen “Risale” Adlı Eserinin
İlmi Değeri”, M. Şeker, & N. Yılmaz (Dü) içinde, Ahmed-i Yesevî
Hayatı, Eserleri Tesirleri, (T. Tekin, Çev.:, s. 321-333).
Carmuhammed-ulı, M. (2001). Hoca Ahmet Yesevî ve Türkistan.
Diyanet İşleri Başkanlığı. (2006). Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir
II.
Diyanet İşleri Başkanlığı. (2011). İlmihal II İslam ve Toplum.
Ecer, A. V. (2001). “Ahmet Yesevî Dervişi Ahi Evren ve Kayseri’de
Ahilik”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(11),
47-64.
Eraslan, K. (1995, Kasım). “Ahmet Yesevî”, Erdem Dergisi, 7(21),
804.
Eraslan, K. (2016). “Ahmet Yesevî”,1. Uluslararası Hoca Ahmet
Yesevî Sempozyumu (s. 43-45).
Erginli, Z. (2014). “Temel Tasavvuf Klasiklerinde Dünya Algısına
Toplu Bir Bakış”,Uludağ Üniversitesi İlahîyat Fakültesi Dergisi, 15(2),
13-76.
Karaosmanoğlu, İ. (2016). Türk İrfanının Piri Hoca Ahmet Yesevî,
Koca#eli: Sinka.
Köprülü, M. F. (1976). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar, Ankara:
Türk Tarih Kurumu.
Sever, M. (2017). Hakim Süleyman Ata Hikmetler ve Kıssalar,
Ankara:
Tosun, N. (2017). Ahmet Yesevî, Ankara
Yesevî, A. (2016). H. Bice (Dü.) içinde, “Divan-ı Hikmet”.