HİKMET 2
Ey dostlar, kulak verin söylediğime,
Ne sebepten altmış üçte girdim yere?
Mirâc sırasında Hakk Mustafâ rûhumu gördü,
O nedenle altmış üçte girdim yere.
Hakk Mustafâ Cebrâil’den eyledi suâl
"Bu nasıl rûh, bedene girmeden buldu kemâl?”
Gözü yaşlı, önderi halkın, bedeni hilâl;
O nedenle altmış üçte girdim yere
Cebrâil dedi: "Ümmet işi size tam hakkıdır,
Göğe çıkıp meleklerden alır ders
Feryâdına feryâd eder yedi kat gök... "
O nedenle altmış üçte girdim yere
"Evlâdım” deyip Hakk Mustafâ eyledi kelâm,
Ondan sonra bütün rûhlar eyledi selâm
Rahmet denizi dolup taş, diye yetişti haber,
O nedenle altmış üçte girdim yere.
Rahîm içinde belirdim, ses geldi,
"Zikir söyle!” dedi, organlarım titreyiverdi
Rûhum girdi, kemiklerim ‘‘Allah” dedi;
O sebepten altmış üçte girdim yere.
Dört yüz yıldan sonra çıkıp ümmet olacak,
Nice yıllar dolaşıp halka yol gösterecek,
On dört bin âlimler hizmet eyleyecek,
O nedenle altmış üçte girdim yere.
Dokuz ay ve dokuz günde yere düştüm;
Dokuz sâat duramadım, göğe uçtum;
Arş ve Kürsü derecesini varıp kucakladım;
O sebepten altmış üçte girdim yere.
9