�م
ُه
�
ي للَاِ
ن
ْي عفَ ْانِ
ن
َ
ت
ْم
�
ل
َ
ا ع
َم
ِ
ي بِ
ن
ْم
�
ل
َ
ع
َويِ
ن
ُعفَ نْ
َا ي
َي مِ
ندِْز
َا و
ًم
ْ
لِ
دُ ع
ْ
م
َحْ
لَاِ
ه
�
لِ
ىَل ل
َ
ع�
لُك
ٍ
ال
َوذُ ح
ُ
عَ
أ
َو
ْنِ
مِ
ه
�
الل
ِ
ب
ِ
ال
َلِ هْ حَ
ِار أ
�
الن- (Tirmizî, Deavât 129 ) “Allah'ım! Bana
öğrettiğin ilim ile beni faydalandır, bana
fayda verecek ilmi öğret ve benim ilmimi artır.
Her hâl üzere Allah'a hamd olsun. Cehennem
ehlinin halinden Allah'a sığınırım.”
�م
ُه
�
كَ للَا
َ
ت
َم
ْ
ح
َو ر
ُج
ْ
رَ
ي ��ََف أِ
ن
ْ
لِ
ى كَت
َ
ي لِإِ
ة َ فَ سفْنَ
ْرَ
طنٍ
ْي
َ
ي عِ
ل
ْ
حِ
لصَْ
أ
َي وِ
نْ
شَ أ
ُه
�
لُك
َهٰلِ� إَ
�
َ
تْنَ
� أ�
�ِ إ- (Ebu Dâvûd, Edeb 110 ) “Allah’ım!
Senin rahmetini umuyorum, beni göz
açıp kapayıncaya kadar nefsimle
başbaşa bırakma. Halimi tümüyle
düzelt, Senden başka ilâh yoktur.”
�م
ُه
�
ي للَاِ
ن
ْ
ق
ُ
ز
ْ
كَ ار
�ب
ُح
�ب
ُح
َو
ْن
َي مِ
ن
ُعفَ نْ
َي
ُه
�ب
ُكَ دَ نْ حِ
ع- (Tirmizî, Deavât 73 ) “Allah’ım! Bana kendi
sevgini ve Senin yanında sevgisi bana fayda
verecek kimsenin sevgisini ver.”
�م
ُه
�
وذُ للَا
ُ
عَ
ار ِ ك َ ِب ي أ� نإِ
َج
ْنِ
مِ
وء
�الس- (İbn - i Hıbbân, İstiaze 1033 ) “Allah’ım!
Kötü komşudan Sana sığınırım.”