6. In het oude testament staat dat als een man een
vrouw verleidt en seks heeft, dat ze moeten
trouwen
In Exodus 22:16-17 staat “Wanneer iemand een maagd verleidt die niet in
ondertrouw is, en hij met haar slaapt, moet hij haar voor zichzelf tot vrouw
nemen door volledige betaling van de bruidsschat. Maar als haar vader beslist
weigert haar aan hem te geven, moet hij een geldsom afwegen die overeenkomt
met de bruidsschat voor een maagd.” Als je seks hebt voor het huwelijk moet je
trouwen of betalen. Je kunt dit niet zomaar afdoen met “ik ben niet meer onder
de wet”. Jezus heeft gezegd dat “Wie dan een van deze geringste geboden
afschaft en de mensen zo onderwijst, zal de geringste genoemd worden in het
Koninkrijk der hemelen; maar wie ze doet en onderwijst, die zal groot genoemd
worden in het Koninkrijk der hemelen.”
Weerlegging
Dit argument gaat voorbij aan het doel van de wet. Voor de tijd van het
oude testament had bovenstaande wet een logische achterliggende gedachte,
namelijk, de maatschappelijke bescherming van vrouwen. Een meisje dat in die
tijd al voor het huwelijk seks had gehad, zou daar maatschappelijk ernstige
nadelen van hebben ondervonden. Het huwelijk was maatschappelijk gezien
haar redding. En mocht het een slechte man zijn, een man die je écht niet aan je
dochter wilde geven, dan kan de vader het die man “betaald” zetten. Het was
een wet met als doel om de zwakkeren van die tijd te beschermen. In de huidige
westerse cultuur zijn vrouwen echter niet meer maatschappelijk verdoemd als ze
seks hebben voor het huwelijk. Daarom zou een toepassing van die wet binnen
de huidige westerse cultuur zijn doel voorbij schieten.
Het argument dat we “groot genoemd” zullen worden in het koninkrijk der
hemelen als we “doen en onderwijzen” wat er in de wet staat (Mattheus 5:19),
betekent niet dat we letterlijk moeten doen wat er in de wet staat. Anders zouden