Głowica
cą orazkapitanaty (bosmanaty) portów. Na morzujestto bandera cywilna.Kolejnemiej-
sca w hierarchii zajmują po fladze państwowej (narodowej) flagi województw oraz
flagi gminne i miejskie.
W większości państw szeroko używane są flagifunkcyjne, na przykład flagiprezyden-
ta, premiera, ministra, orazflagirangowe, przysługujące oficerom najwyższych stopni
(marszałek, generał, admirał), a takżeflagistatków żeglugiśródlądowej. Są również spe-
cjalneflagidla oznaczenia lotnisk wojskowych i poszczególnych rodzajów broni (flagiar-
mii.marynarki wojennej, lotnictwa wojskowego). Własne flagima policja i strażpożarna,
partie polityczne, przedsiębiorstwa handlowe i usługowe, przedsiębiorstwa żeglugowe (fla-
ga armatorska), linielotnicze, klubysportowe, stowarzyszenia i osoby prywatne.Godło
WYkO"'"',metalu ozdobne zwieńczenie drzewca sztandaru. Najczęściej m'
kształt grotu, figury heraldycznej lub krzyża. W przypadku figury heraldycznej jest to
przeważnie plastyczna wersja godła.fgn" lub figury hera ldyczne jedna z dwóch głównych, obok tarczy.części
składowych herbu. Godła herbowe wywodzą się z używanych w okresie przedheral-
dycznym (przed XII wiekiem) znaków własnościowych. Najprostszymi godłami (figu-
rami heraldycznymi) są figury zaszczytne, zwane też geometrycznymi. Pozostałe godła
to krzyże,zwierzęta (lew,orzeł. dzik.bawół), zwierzęta fantastyczne (gryf, smok), ro-
śliny (lilia, róża, gałązki drzew), ciała niebieskie (Księżyc, gwiazda), postacie ludzkie
(także same głowy lub ręce)i przedmioty (głównie broń ijej części,podkowy, koła,na-
rzędzia). Wiele godeł ma swoje nazwy, niektóre z nich(na przykład Orzeł Biały)są na-
zwami własnymi.
Zgodnie z podstawowymi regułami heraldycznymi godło musibyć stylizowane, a nie
przedstawione w rzeczywistym kształcie, i wypełniać pole tarczy, nie dochodząc do
jej brzegów. Musi byćrównież zachowana zasada alternacji barw (zobacz hasło: al-
ternacja barw). \