na nią nałożono. Niektóreherbyumieszczono w kole lub owalu.a z opisuwynika.że to
koło lub owalstanowi integralną częśćherbu.
Herbna rysunku 130 jest przykładem zarówno zupełnego niezrozumienia zasady
heraldyki.jak i brakuposzanowania własnego symbolu.Raczejniestaranny. czarno-bia-
ły szkicprzedstawia herbz koronąi panopliami. umieszczonyw krytykowanejjuż wy-
żej. nietypowej tarczyherbowej.Herbw herbie.niespotykany kształtkorony.panoplia,
miecz typuwschodniego w herbie Cholewa i kulearmatnie. które na tym rysunku
wyglądająraczejna dziuryw tarczyherbowej (złe cieniowanie) to raj dla krytyka.
Zróżnychwzględównależyrównieżpoddaćkrytyceniektóre herby.którena pierw-
szy rzut oka wyglądają ładnie i dostojnie. Jednym z powodów jest umieszczenie na
tarczykoronykrólewskiejw herbach miast,którewłasnością królewskąnie były,innym
umieszczenie na murach miejskichosobistego herbuJana Pawła\l,jeszczeinnymI doda-
nie labrówdo tarczynie zwieńczonej hełmem z koroną.
Kolejnymbłędemjest niewłaściwykształtlabrówi nadanieim trzechzamiastdwóch
barw (rys.125).Podobnie niewłaściwejest cieniowanie wieńczącejtarczę koronymu-
roweji wszystkichelementów herbu oraz umieszczenie nazwymiasta i wieńcabardzo
przypominającego wieńce z herbów guberni z czasówrozbiorów.
W innymherbie(rys. 129) labryspływająwprawdzieprawidłowospodkoronyumiesz-
czonejna hełmie,lecz ich kształti barwa,podobniejak kształtygodłai tarczyherbowej.
pozostawiają wiele do życzenia.Poważnym błędem jest też używanie przez miasta
pełnego herbuszlacheckiego(z hełmem. koroną.labramii klejnotem) zamiastjego pod-
stawowej wersji(godłona tarczy).
Ztego krótkiego i z konieczności wybiórczego przeglądu grzechów heraldycznych
wypływają dwa ważnewnioski.Po pierwsze,przy tworzeniu herbów i opracowywaniu
oficjalnychwzorówherbówjuż istniejącychnależyzwracaćsię do fachowców.zarówno
heraldyków.jak i artystów, którymwiedzaheraldyczna nie jest obca.Po drugie,trzeba
zadbaćo szersząpopularyzację heraldykii weksylologii.czemumiędzyinnymisłużywy-
stawa ..Godłoi barwaPolskisamorządowej". zorganizowana przezInstytutWzornictwa
Przemysłowego w Warszawiew marcu 1998 r.
Alfred Znemierowski\
\
\
\