Alma Ibi Zekollari
Mysafirja e rrallë
kushtuar aktores Margarita Xhepa
Fillova të rendisja fotografitë e bëra gjatë atyre ditëve në ekranin e
kompjuterit. Doja të krijoja një video me to duke i shoqëruar me këngë të
ndryshme nga filmat e luajtur prej saj. «Do jetë dhuratë e bukur», mendova.
Pas dy javësh do të shkoja në Tiranë.
- Nuk është vështirë për ta gjetur shtëpinë, po dite ish kafe «Florën»,
- më tha. Dhe filloi të ma përshkruante me dashuri dhe ëmbëlsi pjesën e
rrugës që do të bëja për të arritur deri tek hyrja e pallatit. I qeshte fytyra.
Tani jam e sigurt se ajo dritë buzëqeshjeje i vinte nga thellësia e shpirtit që
buronte vetëm mirësi dhe dashuri për gjithkënd dhe gjithçka. - «Në fillim do të vë fotografitë me grupet, mendova, jo jo më mirë ato
që është vetëm, apo fotografitë dyshe... apo të filloj nga çasti i parë i takimit
dhe të vazhdoj me një renditje kohore...». Mendimet m‟u bënë lëmsh në
kokë. Largova sytë nga ekrani. Shikova rreth e rrotull. Qetësi absolute. Tani
isha vetëm. Kishin ikur të gjithë. Sa bosh!
U ngrita. Pashë nga dera. Si tha kur hyri në derë?