nieuwe hekken, een schuur, een houtopslag, een kelder, een ondergrondse kas en
reparatie van de vrachtwagen waarmee ze hout vervoeren. Met al die nieuwe
dingen kunnen ze de winter veel beter aan. Het leven zal dan niet zo zwaar zijn,
en ook minder eenvoudig.
Maar ze hebben hun droom niet opgegeven. Ze proberen het gewoon
opnieuw: het bewandelen van een heel smal pad tussen eenvoudig leven en de
complicaties van het moderne leven. Ze volgen niet klakkeloos het pad vooruit
van het moderne leven, maar strompelen ook niet over het veel ruigere spoor van
eenvoudig leven. In plaats daarvan hebben ze een compromis gevonden, ergens
in het midden. Ze hebben geen televisie maar ze hebben wel WiFi. Zij schrijft
een blog vanaf haar MacBook, getiteld ‘Cage Free Family’ – het scharrelgezin –
en hij werkt vanuit huis. Hun vlucht uit het materialisme financieren ze deels
door er toch weer in te duiken, al is het op afstand. Misschien is dat wel de enige
praktische manier waarop eenvoudig leven in de toekomst mogelijk is. Een
betere naam voor deze realistischer versie van vrijwillige eenvoud is wellicht
eenvoudiger leven.
Ik denk dat hierin de sleutel ligt om te begrijpen hoe een vrijwillige keuze
voor eenvoud van invloed is op de samenleving en de wereld waarin wij leven.
Begin jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw verklaarden velen dat ze
eenvoudiger wilden leven, en dat heeft ook niet geleid tot een massale exodus uit
het materialisme. De onderzoeken die aantonen dat de meeste mensen vandaag
de dag ‘gebukt gaan onder onze eigen overvloed’ zullen daarin ook deze keer
vast niet leiden tot een revolutie ten gunste van eenvoudig leven. Eenvoudig
leven klinkt in theorie goed, maar is in de praktijk te saai. Bovendien is er te veel
zwaar handwerk voor nodig, zoals mensen in de zeventiende eeuw leefden. Wél
zal de aantrekkingskracht ervan waarschijnlijk invloed hebben op de normen en
waarden van de grote massa. Die invloed is er zelfs al. Kijk maar naar de trend
dat mensen hun eigen eten verbouwen en biologische voeding kopen. Mensen in
de doorsnee maatschappij hebben veel van de merites van eenvoudig leven tot
zich genomen, maar hebben die verwerkt in steeds ingewikkelder manieren van
leven die wél consumptie-gebaseerd zijn. Het telen van eigen groenten heeft
bijvoorbeeld een hele industrie doen ontstaan in zaden en tuingereedschappen.
Biologisch is een van de vele marketingcategorieën geworden. Het moge
duidelijk zijn dat de impact van eenvoudig leven niet groot genoeg is om ons te
helpen ontspullen.
Als we het probleem dat we kopje-onder gaan in onze spullen dan niet
kunnen oplossen door radicaal af te wijken van het pad dat we tot nu toe