aanlokkelijk. Dus ik denk niet dat dit veel mensen zal aanspreken. Het wordt
geen grootschalig alternatief voor materialisme.
Wat de bescheiden kick, minimalisme en eenvoudig leven
gemeen hebbenDe bescheiden kick, minimalisme en vrijwillig eenvoudig leven – geen van
drieën zullen ze het materialisme gaan vervangen als dominant waardensysteem
van onze maatschappij. Maar als je er goed naar kijkt, bevatten deze
alternatieven allemaal wél aanwijzingen voor ons probleem van het kopje-onder
gaan in spullen.
Voor Dave en Jen draait het bij de bescheiden kick niet om het leven in een
lage versnelling: integendeel. Ze willen zich niet alleen niet verliezen in hard
werken, het hard spelen en veel uitgeven – wat het consumentisme met zich
meebrengt. Ze willen af van die wedijver, zodat ze het leven op de eerste plaats
kunnen zetten, vóór geld en materiële zaken. Bij zo’n instelling is de bescheiden
kick een bevrijdend gedachtegoed. Het bevrijdt je, zodat je je aandacht kunt
richten op vandaag, het heden, op dat wat er werkelijk ís – in plaats van altijd
maar te denken aan morgen, de toekomst en dat wat misschien komt.
Dat is een heel eenvoudige stelling, maar het verandert alles. Het verandert
hoe je in het leven staat. Het verandert wat er toe doet, en hoe je succes meet.
‘Wat er toe doet is vriendelijkheid en goed zijn voor mensen, fijne vrienden en
liefde hebben in je leven,’ zegt Dave. ‘Het leven draait niet om het hebben van
spullen, het draait om het hebben van fijne belevingen.’
Vergelijk dat idee maar eens met de levenskeuzes die Aimée LeVally en haar
gezin hebben gemaakt. Dave en Jen hebben ervoor gekozen af te zien van
materieel succes ten gunste van belevingen, en datzelfde heeft LeVally ook
gedaan, door de materiële goederen van het moderne leven in te ruilen voor de
intense belevingen van het ervaren van een eenvoudig leven. Vergelijk dát met
het perspectief van minimalisten en je zult de rode draad al snel ontdekken.
Tammy Strobel zegt bijvoorbeeld dit: ‘Het gaat niet om dat kleine huis. Als
we hier niet zouden wonen, zaten we in een klein appartement, maar daar gaat
het niet om. In plaats van nu meer spullen te kopen, investeren we in dingen die
ertoe doen: belevingen, de gemeenschap en familie. We kunnen nu dingen doen
die we ons niet konden veroorloven als we een gewoon huis hadden, gewone
banen en de schulden die daarmee gepaard gaan. Als wij nu een week lang bij
onze ouders willen zijn, dan doen we dat. Dat was heel praktisch toen mijn vader