overleed. We konden mijn moeder toen heel veel daadwerkelijke steun bieden.
We konden er echt voor haar zijn.’
Als je het zo bekijkt, is minimalisme voor de meeste minimalisten meer een
uitgangspunt, of, zoals Joshua Fields Millburn het noemt: ‘Het eerste hapje van
de appel.’ En als je er op die manier naar kijkt, is het eerder een manier van doen
dan een allesomvattende filosofie. Het is een reactie op materialisme. Het is om
te beginnen een manier van doen die niet materialistisch is en als zodanig is het
niet meer dan de eerste stap die veel mensen zetten op een nieuwe weg naar
geluk.
Bij nadere beschouwing van deze innovatieve manieren van leven wordt het
duidelijk dat ze allemaal iets gemeen hebben. Om te beginnen zijn het reacties
op het dominante waardensysteem. Ze zijn antimaterialistisch. Maar ze zijn meer
dan dat. In een wereld die de idee van een gezond, bevredigend, intensief leven
heeft begraven onder een stapel materiële spullen, zijn het verklaringen van
opstandigheid. Elk van die verklaringen weerlegt de idee dat het leven zou
moeten worden gemeten in termen van materiële bezittingen en stelt in plaats
daarvan dat het zou moeten worden gemeten in termen van belevingen. Elk van
die verklaringen stelt, met andere woorden, dat de hoeveelheid spullen
ondergeschikt is aan de kwaliteit van belevingen.
Wat is dan precies een ‘beleving’? In tegenstelling tot een fysiek ding is het
niet iets dat je kunt vasthouden en aanraken. In plaats daarvan is het ongrijpbaar,
iets wat je doet, observeert of tegenkomt, zoals hardlopen, naar het strand gaan,
een barbecue houden of gewoon – zoals Tammy Strobel zei – tijd doorbrengen
met mensen van wie je houdt. Het kan betekenen dat je iets nieuws leert, een
vriend helpt of je kinderen leert lezen – Dave heeft me verteld dat dát een van de
mooiste belevingen van zijn leven was.
Door belevingen op de eerste plaats te zetten, staat iedereen die
minimalistisch leeft, eenvoudig leeft of blij is met bescheiden kicks veel dichter
bij de uiteindelijke, belangrijkste innovatieve leefstijl in dit boek.
Tot nu toe hebben we in Ontspullen kennisgemaakt met leefstijlpioniers die
zich actief bewust zijn van het feit dat ze genoeg hebben van het materialisme en
het leven dat daarbij hoort. Ze rebelleren energiek tegen het systeem. Ik wil nog
één andere opzienbarende beweging onderzoeken. Net als de anderen worden de
pioniers van deze beweging niet langer geïnspireerd of opgewonden door
materiële spullen. Maar in plaats van hun energie te steken in wat ze níét willen,
houden ze zich op een positieve manier en op andere plaatsen bezig met het