persoonlijke luxeartikelen.^12
Wanneer de Liu’s en Zhou’s en Lu’s voldoende hebben verzameld en de
eerste vreugde over hun Louis Vuitton-portemonnees, Prada-tassen en schoenen
van Paul Smith voorbij is, zullen zij zich, net als wij, wenden tot experiëntiële in
plaats van materiële goederen. Als de honderden miljoenen mensen in China en
in al die andere opkomende landen hun materiële behoeftes niet alleen hebben
bevredigd maar ook verzadigd zijn, denk ik dat hun voorkeuren ook veranderen:
van materiële naar experientiële goederen.
Omdat de opkomende economieën steilere ontwikkelingscurves doormaken,
is de kans groot dat dit snel gebeurt, binnen de komende decennia. Het heeft
China ongeveer een derde van de tijd gekost om van het begin van
industrialisatie naar overproductie te komen: zo’n zestig jaar.^13 Als China een
soortgelijke, versnelde ontwikkeling blijft doormaken, dan bereikt het in 2037
het punt van overproductie.^14
Als het materialisme blijft groeien, consumptie uitmondt in overconsumptie
en zij alle andere problemen en kansen tegenkomen die leiden tot het kopje-
onder gaan in spullen, zullen de nieuwe materialisten van vandaag de Grote
Sprong Voorwaarts maken en worden zij de experiëntialisten van morgen.