hun bedrijf te verzekeren, nemen hun producten, diensten en businessmodellen
nog eens onder de loep om te zorgen dat die overeind blijven in de veranderende
wereld. Kijk maar naar de Duitse autofabrikant BMW: dit concern wil alleen al
in Duitsland vóór 2020 meer dan een miljoen leden hebben voor de DriveNow
autodeelservice.^12
De slimste bedrijven brengen hun materiële aanbod meer naar de
achtergrond, en zetten de beleving in de schijnwerpers. Hun inspiratie daarvoor
krijgen ze van pioniers als Bompas & Parr, Secret Cinema, Patagonia, Airbnb en
Lyft. Bij deze verandering reflecteren ze niet alleen passief op die verschuiving
van waarden, maar zijn ze actief bezig met het creëren van een verschuiving van
de materiële economie naar de belevingseconomie. Ze laten zien dat je
experiëntialist kunt zijn en nog steeds een bijdrage kunt leveren aan de
maatschappij – niet door geld uit te geven aan glimmende, materiële spullen
maar door goederen te kopen en te delen die veel minder materiaal bevatten en
veel experiëntiëler zijn. Ze bewijzen hiermee dat het heel goed mogelijk is
experiëntialist te zijn en toch van spullen te houden.
Leven in een experiëntiële wereld^13Toen Madonna in 1984 in de clip van ‘Material Girl’ op een lipstickroze podium
verscheen in een roze, zijden jurk en lange roze handschoenen, was dat een
hommage aan Marilyn Monroe’s uitvoering uit 1953 van ‘Diamonds are a Girl’s
Best Friend’. Net als Monroe was Madonna behangen met diamanten. Elke stap
die ze zette werd gevolgd door een groep knappe mannen. Haar haar had grote,
blonde Marilynkrullen. Maar Madonna bracht veel meer over dan het idool uit
de jaren vijftig. Met de uitstraling van de video en de tekst van de song – waarin
ze zong over het leven in een materiële wereld en zichzelf een materiële meid
noemde – was ze ook de personificatie van het idee dat het tijdperk definieerde:
materialisme.^14
Strikt gesproken had Madonna het over geld, vooral toen ze in het liedje
uitlegde dat de jongen met veel ‘cold hard cash’ altijd ‘Mister Right’ was. Maar
het ging haar niet om het geld zelf. Het draaide om de opzichtige,
materialistische, met diamanten omlijste en met bont gevulde leven dat geld je
kon geven. Per slot van rekening was de heldin uit deze song een materiële meid,
geen financiële.
In deze eeuw zullen we steeds minder onder de indruk raken van de