Alles bij elkaar was er vier terabyte aan data: 4.000.000.000.000 stukjes
informatie. De gezinnen zelf hadden 47 uur aan videobeelden geschoten, de
onderzoekers nog eens 1540 uur. Er waren 19.987 foto’s gemaakt. En ze telden
reusachtig veel spullen.
Naarmate de jaren vorderden en de bergen vol bewijzen groeiden, waren de
onderzoekers eerlijk gezegd geschokt door een aantal gegevens en observaties.
Het verbaasde hen hoe weinig tijd de volwassenen buiten in de tuin kwamen –
gemiddeld minder dan een kwartier per week, ook al hadden ze vaak een fortuin
besteed aan mooie barbecues of eetsetjes voor buiten. Het verbaasde hen hoe de
huizen waren gericht op de kinderen. Van de 32 huizen werden er in 31 dingen
geëtaleerd – medailles, lintjes, certificaten en kroontjes voor
schoonheidskoninginnetjes – waaraan je kon zien hoe goed de kinderen
presteerden. En echt: ze waren stomverbaasd te zien waar sommige kinderen
mee wegkwamen. Zoals die keer dat een moeder tegen haar zoontje en
dochtertje zei dat ze een telefonische vergadering moest bijwonen. Dat zou
volgens de moeder niet lang duren, maar het was wel een belangrijk telefoontje
voor haar werk. Of de kinderen een paar minuutjes rustig wilden blijven? Luttele
seconden nadat ze de telefoon had aangenomen, alsof ze een teken hadden
gekregen, begon het jongetje op zijn drumstel te meppen en het dochtertje
speelde trompet – allebei zo hard als ze konden.
Maar boven alles waren de onderzoekers verbaasd door de hoeveelheid
spullen die de mensen hadden. In het kleinste huis uit het onderzoek, een huis
van negentig vierkante meter, stonden alleen al in de beide slaapkamers en de
woonkamer 2260 objecten. Dat waren alleen de zichtbare spullen, zoals
afgesproken. Dus er was niets meegeteld wat in kasten of lades was gepropt.
De andere huizen waren net zo volgeladen. Gemiddeld had elk van de
gezinnen 39 paar schoenen, 90 dvd’s of video’s, 139 stukken speelgoed, 212 cd’s
en 438 boeken en tijdschriften. Negen van de tien mensen had zoveel spullen dat
ze huishoudelijke dingen opborgen in de garage. Driekwart van de mensen had
daar zoveel spullen in staan dat er geen ruimte overbleef voor de dingen waar de
garages oorspronkelijk voor waren bedoeld: auto’s.
Deze gezinnen – typische middenklassengezinnen – hebben ongetwijfeld
veel spullen. Maar ‘veel spullen hebben’ betekent niet automatisch dat het
rommel is. Je kunt bijvoorbeeld een verzameling hebben, van boeken, platen,
cd’s, kleding of misschien zelfs speelgoed, netjes uitgestald, misschien op kleur
of netjes opgevouwen, op grootte of in alfabetische volgorde. Naast het criterium