zichzelf en voor hun kinderen. Om de vraag te beantwoorden: voltrekt zich ooit
een enorme verandering in instelling, normen en waarden en gedrag? Het
antwoord daarop is een ondubbelzinnig ‘ja’. Dat gebeurde in de twintigste eeuw.
Uiteraard betekent dit niet dat de verschuiving die ophanden is per se van
materialisme naar minimalisme zal gaan. Zijn er tekens, uit verleden en heden,
die laten doorschemeren dat minimalisme een groeiende langetermijntrend is?
Als je kijkt naar ons gedrag als consumenten, dan blijkt juist het tegendeel.
Britten consumeren bijvoorbeeld veel meer dan hun voorouders. Tussen 1990 en
2004 is het bedrag dat de gemiddelde Brit aan kleding uitgaf bijna verdubbeld.
De gemiddelde Britse vrouw koopt nu 58 kledingstukken per jaar. Haar
garderobe bestaat uit twee keer zoveel items als in 1980.
Bij Amerikanen gaat het net zo. Zij consumeren drie keer zoveel als hun
voorouders vijftig jaar geleden. Ze kopen twee keer zoveel kleding als twintig
jaar geleden. In 1991 kocht de gemiddelde Amerikaan 34 kledingstukken. Rond
2007 kochten Amerikanen jaarlijks 67 kledingstukken. Dat zijn een hele hoop
shirts, rokken, bloesjes, broeken en sokken. Het betekent dat Amerikanen elke
vier tot vijf dagen een nieuw kledingstuk kopen. In 1994 kochten ze jaarlijks 1,4
miljard handdoeken. Nu zijn dat er twee miljard. In 1995 kochten ze 188 miljoen
broodroosters en soortgelijke apparaten. Nu zijn dat er 279 miljoen.
Deze cijfers laten duidelijk zien dat het minimalisme wellicht een
vernieuwende manier van leven is voor een paar pioniers. Maar het is wel een
miljoen handdoeken en broodroosters verwijderd van iets wat je een breed
gedragen langetermijntrend kunt noemen.
Sterker nog: als je het minimalisme beschouwt als vernieuwende leefstijl die
je onderzoekt aan de hand van de vijf kernvragen die een voorspeller gebruikt
om te bepalen of iets aanslaat, dan lijkt het steeds minder waarschijnlijk dat er
een verschuiving komt van die vernieuwende minderheid naar de grote massa.
Als je naar de eerste twee vragen kijkt, dan doet het minimalisme het goed –
echt wel! Het is eenvoudig te begrijpen en ook heel gemakkelijk uit te proberen.
Volledig voor minimalisme gaan vereist serieuze toewijding, maar dat kun je op
veel manieren proberen – denk aan het inpakexperiment van Nicodemus en
Fields Millburn, of aan het spelletje ‘Wist je dat het weg was?’ van Carver en
Tuttle. Het antwoord op vraag drie – is het zichtbaar, valt het op? – luidt zowel ja
als nee. Je ziet het online, in social networks en in blogs. Minimalisten krijgen
veel sympathie voor hun fanatieke anticonsumptie. Waarom zouden ze anders
laten weten hoe weinig ze hebben, of zelfs foto’s van al hun spullen online