Dobrostan zwierząt w rzeźni
Traktowanie zwierząt podczas transportu do rzeźni, bezpośrednio przed oraz
w trakcie uboju wciąż jest tematem wielu dyskusji.
Obowiązującym w Polsce dokumentem, który stanowi zbiór przepisów
dotyczących uśmiercania zwierząt jest rozporządzenie Rady (WE) NR
1099/2009 z dnia 24 września 2009 r. Dyrektywa zawiera szczegółowe
wymogi jakie muszą zostać spełnione w trakcie uboju, obejmujące przewóz,
przemieszczanie się zwierząt i zajmowanie się nimi, metody ogłuszania
i uśmiercania, kwalifikacje pracowników, monitorowanie w rzeźni oraz jej
budowę i wyposażenie. Rozporządzenie ma na celu oszczędzenie zwierzętom
bólu i cierpienia, jednocześnie zapewniając im fizyczny komfort, ochronę
przed urazami, upadkami i potknięciami, odpowiednie warunki cieplne oraz
higieniczne.
Warto zaznaczyć, iż wspomniane rozporządzenie nie obejmuje uśmiercania
zwierząt podczas eksperymentów naukowych prowadzonych pod
odpowiednim nadzorem, podczas polowań, rekreacyjnego wędkowania oraz
w czasie imprez kulturalnych lub sportowych. Ponadto nie ma zastosowania
przy uboju drobiu i królików dokonywanego przez ich właścicieli, poza
rzeźnią, dla potrzeb własnej konsumpcji. [1]
Stres przedubojowy:
Transport jest istotnym czynnikiem wpływającym na dobrostan oraz kondycję
zwierząt. Nieprzestrzeganie przez kierowców nałożonych wytycznych oraz
towarzyszący zwierzętom stres prowadzi do zaburzeń procesów
fizjologicznych m.in. dochodzi do przyspieszenia akcji serca, podwyższenia
temperatury ciała i wzrostu częstości oddechów. Skutkiem ekspozycji na
różnego rodzaju stresory jest pobudzenie układu adrenergicznego za
pośrednictwem impulsacji z układu limbicznego. Następuje wyrzut amin
katecholowych, głównie adrenaliny, która wywołuje szereg zmian m.in.
mobilizację zasobów energetycznych, niezbędnych do uczynnienia mięśni.