Przychodzi rasowiec do doktora i co dalej?
Część 2 :
5 popularnych ras kotów oraz ich zdrowotne
mankamenty.
Niedawno obchodziliśmy Światowy Dzień Kota, dlatego też z tej okazji artykuł
poświęcony jest naszym miaucząco-mruczącym czworonogom. Większość
właścicieli psów jest świadomych podstawowej profilaktyki i szczepień.
Niestety spora część kocich opiekunów wciąż uważa, że koty nie chorują,
zawsze spadają na cztery łapy, a szczepienia dla tych niewychodzących są
zbędne. Pomimo, że z upływem czasu świadomość społeczeństwa wzrasta, to
wciąż naszą misją, jako przyszłych lekarzy, jest edukowanie właścicieli.
Postaram się przybliżyć tutaj pokrótce niektóre jednostki chorobowe, do
których pewne rasy mają szczególne predyspozycję.
Wszystkie rasy opisane w artykule mają jedną wspólną podatność do chorób
serca, a dokładniej do kardiomiopatii przerostowej (HCM). Jest to choroba,
której przyczyny do dnia dzisiejszego nie zostały poznane, dlatego u kotów
ras Main Coon, Norweski Leśny, Brytyjski krótkowłosy, Radgoll, Pers, Devon
Rex i Syberyjski dużą rolę odgrywają czynniki genetyczne. Podstawową,
a zarazem najbardziej wiarygodną metodą wykrywania kardiomiopatii
przerostowej jest badanie USG serca. Badanie to pozwala na odróżnienie
HCM od kardiomiopatii rozstrzeniowej (DCM). W badaniu widoczne jest
najczęściej pogrubienie ściany lewej komory (w całości lub tylko fragmentami)
oraz powiększenie lewego przedsionka. Znacznie rzadziej jednak może się
zdarzyć, że przerost ściany dotyczy komory prawej. Problem ten dotyka
kotów w każdym wieku, ale dość często spotykane jest u młodych, około 1-1,5
roku. Zaleca się więc profilaktyczne wykonanie badania kardiologicznego
u kotów między 1 a 2 rokiem życia, a także u seniorów. Koty, które chorują
na kardiomiopatię przerostową, mogą nie wykazywać żadnych objawów
klinicznych, dlatego tak ważna jest profilaktyka. Pierwsze i czasem jedyne
objawy jakie możemy zauważyć to zmniejszona aktywność i wydłużony czas
