niestety choroba nieuleczalna prowadząca do chronicznej niewydolności
nerek. Na rynku znajdują się testy genetyczne wykrywające powinowactwo
do tej choroby, jednak są one zazwyczaj wykonywane u kotów perskich,
dlatego często problem jest odkrywany w trakcie rutynowego badania USG
jamy brzusznej. Jednak nie każdy lekarz jest w stanie zauważyć zmiany, gdyż
szczególnie na początku cysty są bardzo małe i nieliczne.
Kotlet aka Chilli, Marlena Nowak Tosia, Julia AndruszkiewiczNawiązując do kotów perskich oprócz PKD, dysplazji stawów biodrowych oraz
kardiomopatii przerostowej możemy spotkać u nich większą podatność na
wirus FIP.
U kota perskiego zaobserwowano również częstsze występowanie,
w porównaniu do kotów innych ras, wrodzonej patologii jaką jest zespolenie
wrotno-oboczne. Skutkiem tego jest częściowe omijanie wątroby przez krew
układu wrotnego, przez co wszystkie toksyczne substancje, leki, strawione
składniki pokarmowe, kwasy żółciowe i czasem bakterie trafiają bezpośrednio
do krążenia ogólnego. Najczęstszym powikłaniem są zaburzenia
neurologiczne określane jako encefalopatia wątrobowa, która objawiać się
może zmianami w zachowaniu, niezbornością, ślepotą ośrodkową, drżeniem
mięśni, atakami drgawek, śpiączką, nadmiernym pobudzenie oraz
nadmiernym ślinieniem, które jest symptomem typowym dla kotów, a nie
występuję u psów. Objawy te często nasilają się kilka godzin po posiłku.
U przedstawicieli tej rasy, ze względu na budowę anatomiczną
trzewioczaszki, a dokładnie na zespół wad anatomicznych, występuje
syndrom brachycefaliczny, który objawia się zarówno problemami górnych
dróg oddechowych, również oczu i przewodów nosowo - łzowych. Oprócz
tego