ΔΙΑΤΕΛΕΣΕΝΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΒΟΥΦΡΑΣΟΥ
1)Αθανάσιος Φράγκος: Ο πρώτος δήμαρχος...
Πρώτη έδρα του νεοσύστατου δήμου Βουφράσου
(Η ίδρυση του δήμου δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 80/28-12-1836.) ορίστηκε το Βλαχόπουλο με πρώτο
διορισμένο δήμαρχο τον Αθανάσιο Φράγκο ,η απόφαση του διορισμού του δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 4 της
14ης Φεβρουαρίου 1836 και εισπράκτορας του δήμου ο Κ. Βάλλιας με το ΦΕΚ 80/28-12-1836.και τον
αποτελούσαν τα χωριά:
- Χατζή, 2) Βλαχόπουλο, 3) Γκρούστεσι, 4) Αρναούταλη, 5) Βελή, 6) Δάσος των Χιλίων Χωριών και 7)
Μύλοι του Χατζή.
Ο δήμος ήταν μικρός σε έκταση με λίγους οικονομικούς πόρους από την τοπική φορολογία και ο
Αθανάσιος Φράγκος που είχε λάβει μέρος στον αγώνα και είχε υπηρετήσει το Βλαχόπουλο σαν
Δημοπρόκριτος σε όλη την διάρκεια του αγώνα και είχε κατορθώσει να αποκτήσει την φήμη του ικανού
,θεωρήθηκε σαν ο ποιο κατάλληλος να αναλάβει τα ηνία του νεοσύστατου δήμου.
Ο Αθανάσιος Φράγκος ήταν γνώστης των προβλημάτων της περιοχής και την εποχή του 1830 που στο
Βλαχόπουλο και το Χατζή μεσουρανούσαν τα ονόματα των,Θεόδωρου Γιάνναρη ,και Αλεβίζου Ρένεση
αυτός κατόρθωσε να εκλεγεί μαζί με τους Σταμάτη Σικαλιά ,Δημήτρη Ψώνη και Γιαννάκη Ρένεση σαν
Δικαστικός Σύμβουλος, σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 2070 διαταγή του διοικητή των μεσσηνιακών
φρουρίων Κωνσταντίνου Ράμφου.
Αυτό φανερώνει ότι έχαιρε της εμπιστοσύνης των κατοίκων της περιοχής ,οι οποίοι στο πρόσωπο του
έβλεπαν μια συνετή και δίκαιη προσωπικότητα.
Τον εισπράκτορα του δήμου Κ.Βάλια αντικατέστησε το 1837 ο Ι.Ζέρβας ο οποίος διορίστηκε στις 12
Σεπτεμβρίου 1837 και ο διορισμός του δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 33/2-10-1937.
Ο Αθανάσιος Φράγκος υπηρετούσε σαν δήμαρχος το 1838 όταν ξέσπασε η αντιβαυαρική κινητοποίηση
των κατοίκων σε συμπαράσταση του Βασίλη Μανιάτη ,η στάση του Αθανάσιου Φράγκου μάλλον ήταν
φιλοβαυαρική γιατί με την κατάργηση – συγχώνευση των δήμων της Πυλίας που έκανε ο Όθωνας το
1840 παρέμεινε δήμαρχος όταν οι μισοί κάτοικοι είχαν εκδιωχθεί από τα χωριά του δήμου από τις
Βαυαρικές δυνάμεις
2)Σπύρος Ζανιώτης: Δήμαρχος Βουφράσου 1844
Στη δεύτερη περίοδο μετά την κατάργηση και συγχώνευση (1840) των δήμων της Πυλίας το 1844
Δήμαρχος Βουβράδος ή Βουφράσου ήταν ο παλιός αγωνιστής του 1821 Σπύρος Ζανιώτης από την
Πελεκανάδα.
Η θητεία του στον Δήμο ήταν μικρή διότι απολύθηκε από την κυβέρνηση Κωλέττη που κέρδισε τις
εκλογές του Ιουλίου του 1844 ,η οποία ακύρωσε το Σύνταγμα και άρχισε ένα πρωτοφανή διωγμό όλων
τον πολιτικών της αντιπάλων.
Ο Σπύρος Ζανιώτης κατηγορήθηκε για κατάχρηση στην φορολογία αιγοπροβάτων της περιοχής του
δήμου Βουφράδος και τον Μάιο του 1845 επαύθη από δήμαρχος..
Οι κομματάρχες του Κωλέττη φοβούμενοι το λαικό έρεισμα του είχε ο Ζανιώτης αποφάσισαν να τον
εξοντώσουν πολιτικά.
Τον Αύγουστο του 1845 τοποθετείται αστυνόμος του Δήμου ο Σπύρος Μπουρμπουχάκης με σκοπό να
τρομοκρατήσει τους φίλους και οπαδούς του Ζανιώτη προκειμένου να τον εγκαταλείψουν.
Σε βοήθεια του αστυνόμου Μπουρμπουχάκη έρχεται η ομάδα του Γερμανού Μαυρομιχάλη με 80
οπλοφόρους οι οποίοι γυρνάνε όλα τα χωριά του δήμου τρομοκρατώντας τους υποστηρικτές του
Ζανιώτη. Στις εκλογές που γίνονται τον ίδιο χρόνο ο Σπύρος Ζανιώτης κερδίζει πανηγυρικά την
εκλογική αναμέτρηση.
Με την εγκατάσταση του Ζανιώτη στο Δημαρχείο οι Κωλλετικοί τον κατηγορούν πάλι για κατάχρηση και
η κυβέρνηση τον θέτει πάλι σε αργία μέχρι να γίνει η δίκη του.
Η δίκη έγινε τον Νοέμβριο του 1846 μέσα σε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι