3)Θεόδωρος Μαργέλης δήμαρχος το 1852
Ο Θεόδωρος Μαργέλης διορίστηκε με το Β.Δ της 28ης Φεβρουρίου 1852 ΦΕΚ .14/4/1852 σαν
αξιωματικός της Επανάστασης του 1821 με Δημαρχιακούς Παρέδρους τους επίσης αγωνιστές της
επανάστασης του 1821 Αθανάσιο Λαμπρόπουλο για το Μαργέλι ,Πέτρο Πετρόπουλο για το Μανιάκι,
Παναγιώτη Αναστασόπουλο για το Κοντογόνι.
Μετά από θητεία Δύο χρόνων με νέο Βασιλικό Διάταγμα της 9ης Σεπτεμβρίου 1854 ΦΕΚ 42/19-10-1854
επαναδιορίστηκε δήμαρχος Βουφράδος.
Στις εκλογές που έγιναν στις 24 Νοεμβρίου 1860 κατόρθωσε να εκλεγεί για πρώτη φορά από λαϊκή
ψήφο δήμαρχος.
Στις 7 Σεπτεμβρίου 1860 ταμίας στο δήμο υπηρετούσε ο Νίκος Σταυρόπουλος, ο οποίος και απολύθηκε
από το δήμαρχο για άγνωστους λόγους (ΦΕΚ 52/25- 10-1860) και λίγους μήνες αργότερα, με το Β.Δ.
της 31ης-1-1861 επαναδιορίστηκε ταμίας του δήμου ο Νικόλαος Κωστόπουλος (ΦΕΚ 19/2-6-1861), που
είχε και πάλι χρηματίσει ταμίας την περίοδο 1835-1842 και το 1858.
Στις 17 Αυγούστου 1863 απολύθηκε και πάλι από το δήμο ο Νικόλαος Κωστόπουλος και στη θέση του
διορίστηκε ο Κωνσταντίνος Φιλόπουλος (ΦΕΚ 37/21-10-1863).
Η θητεία του Θεόδωρου Μαργέλη στον δήμο Βουφράδος ήταν αμφιλεγόμενη πολλοί τον κατηγόρησαν
για αυταρχισμό και εγκληματικές πράξεις τον κατηγόρησαν επίσης σαν υπόδικο και πολλές φορές έγινε
στόχος του τύπου της εποχής.
Ταυτίστηκε απόλυτα με το καθεστώς του Όθωνα με αποτέλεσμα η επαναστατική κυβέρνηση με το
Βασιλικό διάταγμα της 9ης-10-1863 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 39/7-11-1863 τον απέλυσε από τη
θέση του δημάρχου
4)Νίκος Σκαλτσής: Δήμαρχος την περίοδο 1870-1882
Για δώδεκα συνεχή χρόνια (1870-1882) δήμαρχος του δήμου Βουφράδος ήταν ο Νίκος Σκαλτσής ,γιός
του μεγάλου αγωνιστή του 1821 Κυριάκου Σκαλτσή.
Πρωτοεξελέγη στις εκλογές του 1870 μια χρονιά που ο δήμος Βουφράδος όπως άλλωστε και όλη η χώρα
ζούσε κάτω από τον φόβο της ληστοκρατίας.
Η περιοχή του δήμου είχε γεμίσει στρατιωτικά αποσπάσματα που κυνηγούσαν ληστές και φυγόδικους
στα βουνά του δήμου. Σε καταδίωξη φυγόδικων το 1875 στο Μανιάκι τραυματίστηκε σοβαρά ο
δημαρχιακός πάρεδρος Μανιακίου , Γ. Παναγιωτόπουλος.
Αυτό το γεγονός ανάγκασε τον δήμαρχο Σκαλτσή να πάρει δραστικά μέτρα κατά των φυγόδικων
επιβάλλοντας σκληρές ποινές σε όσους κατοίκους έκρυβαν ή υπέθαλπταν ληστές.
Ο Νίκος Σκαλτσής έδωσε λύσεις σε πολλά προβλήματα των κατοίκων ,απέκτησε την φήμη του δίκαιου
και ειλικρινή πολιτικού και οι δημότες τον τίμησαν με την ψήφο τους σε τρεις συνεχείς εκλογικές
αναμετρήσεις.
Στις εκλογές του 1879 πολιτικούς αντιπάλους είχε τον Αθανάσιο Μαργέλη και τον Νικόλαο Τσαπόγα
πολιτικούς που κυριάρχησαν στα δημοτικά δρώμενα του δήμου Βουφράδος τα επόμενα χρόνια.
Οι εκλογές ήταν δύσκολες αλλά κατόρθωσε να επανεκλεγεί .Στην διάρκεια της θητείας του κατόρθωσε
να μετριάσει τα πολιτικά πάθη και χαρακτηριζόταν από σωφροσύνη και τιμιότητα.
Μετά τον θάνατο του η περιοχή του δήμου ξανάζησε μεγάλα πολιτικά πάθη από τις οικογένειες που
επικράτησαν στα δημοτικά δρώμενα και όλοι αναζητούσαν τον σοφό και συνετό Νέστωρα του δήμου
όπως τον αποκαλούσαν εχθροί και φίλοι σε όλη την διάρκεια της θητείας τουδιάταγμα του τον Σπύρο
Ζανιώτη από δήμαρχο οριστικάΔήμος είχε 2.996 κατοίκους.
5)Αθανάσιος Μαργέλης-Αναστάσιος Τσαπόγας: Δυο πετυχημένοι δήμαρχοι...
Μετά την αποχώρηση ,ύστερα από 12 χρόνια στον δημαρχιακό θώκο του Νίκου Σκαλτσή ,τον Δήμο
Βουφράδος εξουσιάζουν δύο οικογένειες.
Η οικογένεια Μαργέλη και η οικογένεια Τσαπόγα με κύριους εκπροσώπους για την οικογένεια Μαργέλη
τον Αθανάσιο και για την οικογένεια Τσαπόγα τον Αναστάσιο.
Η προσωπική τους εχθρότητα ξεπέρασε κάθε όριο ,σε κάθε χωριό σε κάθε σπίτι του δήμου ήταν
αναρτημένες στις αυλόπορτες η φωτογραφία τους ανάλογα με την προτίμηση που είχε ο κάθε
νοικοκύρης στο προσωπό τους και σύμφωνα με την πολιτική του τοποθέτηση.
Η πολιτική πόλωση που είχε επέλθει στα χωριά του δήμου ήταν πρωτόγνωρη οι καυγάδες και οι