Ο νομός Μεσσηνίας είχε αρχικά πρωτεύουσα την Αρκαδιά (Κυπαρισσία) για 2 χρόνια

και 7 μήνες, μέχρι τις 5-11-1935 οπότε πρωτεύουσα ορίστηκαν ‘’αι Καλάμαι’’. Το όνομα

Καλάμαι παρέμεινε μέχρι 11-11-1959 οπότε μετονομάστηκε σε Καλαμάτα (ΦΕΚ 6/1960).

Πρώτος νομάρχης ορίστηκε ο Δημήτριος Χριστίδης, παλιός φιλικός από την

Κωνσταντινούπολη που με τις αυθαιρεσίες του και την αλαζονεία του είχε ξεσηκώσει

τον κόσμο και ο νομός χωρίστηκε σε 5 επαρχίες: Καλαμών με πρωτεύουσα τας Καλάμας,

Παμίσου με πρωτεύουσα το Νησί, Πυλίας με πρωτεύουσα το Νιόκαστρο ή Ναυαρίνο

(Πύλος), Ολυμπίας με πρωτεύουσα την Ανδρίτσαινα και Τριφυλίας με πρωτεύουσα την

Αρκαδιά.

Γ) 1836

Με το διάταγμα ‘’περί διοικητικού οργανισμού’’ που όρισε η κυβέρνηση

Αρμανσπέργκ του 1835 (ΦΕΚ 28/21-6-1836) καταργήθηκαν νομάρχες, νομοδιευθυντές

και έπαρχοι και καθορίστηκαν διοικητές και υποδιοικητές. Έτσι μετά την κατάργηση των

νομαρχιών ιδρύονται 30 διοικήσεις: Αργολίδος, Κορινθίας, Ύδρας, Αχαΐας, Κυλληνίας,

Ηλείας, Μαντινείας, Γορτύνης, Κυνουρίας, Λακεδαιμονίας, Λακωνίας, Αιτωλίας,

Ακαρνανίας, Τριχωνίας, Ευρυτανίας, Φωκίδας, Φθιώτιδας, Αττικής, Θηβών, Βοιωτίας,

Ευβοίας, Καρύστου, Τήνου, Σύρου, Νάξου, Μήλου, Θήρας, Τριφυλίας, Πυλίας και

Μεσσηνίας και 17 υποδιοικήσεις: Ερμιόνης και Τροιζινίας, Αιγιαλείας, Ολυμπίας,

Μεσσήνης, Μεγαλουπόλεως, Επιδαύρου-Λυμηράς, Γυθείου, Ναυπάκτου, Δωρίδος,

Λοκρίδος, Αιγίνης, Μεγάρων, Σκοπέλου, Σκιάθου,, Άνδρου, Κύθνου, Κέας