Πρώτος παίρνει το λόγο ο Κοκκινοχρωμούλης:
«Προτείνω να δώσουμε στο δέντρο το χρώμα μου,
άλλωστε όλοι το ξέρετε πως είμαι το ζωηρότερο το θερμότερο
και φυσικά το ομορφότερο. Είμαι το χρώμα της φωτιάς
της κερασιάς μα και της κατακόκκινης τριανταφυλλιάς.»
Ο Πορτοκαλοχρωμούλης δε συμφωνεί:
«Το δικό σου χρώμα του πολέμου
αλλά και του μίσους είναι. Μακριά απ’ αυτό.
Προτείνω το δικό μου της πορτοκαλιάς της μανταρινιάς
που είναι χρώμα ζεστό κι απ’ όλα πιο μοναδικό».