yüzünde esmerliğimin tombul elleri
babamı özleye özleye büyüttüm kendimi
canım Türkiye ne yapmalı şimdi
nasıl anlatabilirim içtenlikle sana duyduğum sevgiyi
neymiş
gözüm varmış kuşunda
ağacında kazınmış sözüm
göğünde uğrunmuş çığlığım
neymiş
elimden gelse parsel parsel satacakmışım seni
üstelik mihraktan mihrağa koşar
pazarlarmışım gövdemi
canım Türkiye
inan ‘’içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği’’
buğusu tüten de çocuğumun rızkı eşimin alınteri
sen itsen de köşeye
insan yaşadığı yeri içinden terk eder mi
seviyorum seni işte seviyorum
kim girdi aramıza Türkiye
kim kışkırttı birbirimize bizi
sen salınırken ortasında doğumun genç bir gelin gibi
kim bağladı gözlerini
kim sormadan düğün dernekle senden büyüklere everdi seni
kim sattı tenini azar azar
kim dünya ağalarına peşkeş çekti zeytin yeşili tazeliğini
denizlerin içine kanar dalgaların masum işkilli
söylesene Türkiye
seviyorum diye gün gün çürüten seni
ufkuna karanlık bulutlar salan
mendebur yüzlü hain eşgalli
tomar tomar paralar göğün ipotekli
konuşsana Türkiye
gerçekten mutlu musun şimdi