Su kesiği
su baktıkça parlayan aynası anıların
köpük damlaların çoğaldığı aşktır
rahmi orası belleği doğanın
su gitmenin yalın hali
salınır taşın toprağın yüzünde
ağacın köküne varmaktır hayali
su bakışımsız güzellik olabilir
gözlere akseden beyazlık
benliğin köhne odalarını
ansızın ışıtabilir
işte o zaman
su keskin dili zamanın
damla damla çoğalan ağrısı
kanayan yaranın
ben su idim uyudum
küflü zamanlarda acıya çıktı yolum
varmak için ağacın köküne
uzanıp çavlan oldum
döküldüğüm yerdir çığlığım