ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΡΤΣΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΡΤΣΗΣ
θ’αφήσει στην άκρη στιγμές παιδικές
κι αυτό το κορμί της μικρό είναι ακόμα
νωρίς για του έρωτα να δει τις χαρές.
Έλα αδερφή μου φωνάζει ο μεγάλος,
πίνει ο πατέρας σκυμμένος βουβός
η μάνα κουβέντα δεν βγάζει η καημένη
τι όμορφος γάμος μοναδικός.
Γειτόνοι και ξένοι τρέχουν στις σκάλες
γαβγίζει ο σκύλος το νιώθει ο φτωχός
απ’αύριο μόνος θα φύγει η κυρά του
γι’αυτό στη γωνιά του κουρνιάζει κι αυτός.
Άντε κυρά ο παπάς περιμένει
σε λίγο θα φτάσει εκεί κι ο γαμπρός
μπορεί ο λεβέντης να είναι μεγάλος
μα σαν τον πατέρα σου θα είναι καλός.
Τα κλάματα τώρα πήραν την κόρη
κλαίει ο πατέρας, κλαίει ο αδερφός
κλαίει η μητέρα, κλαίει κι η μπάμπω
τι γάμος αλήθεια θα είναι κι αυτός!