HET NIEUWE HUIS
Mijn sleetje achter me aanzeulend loop ik, moegespeeld, met mijn vriendje Piet van dominee v.d. Brugh, door de
sneeuw naar mijn nieuwe huis. Vlak om de hoek, waar in de Gasthuisstraat mijn geboortehuis (nu nog) staat. 't
Is zowat donker... wel een beetje vreemd... zo'n nieuw huis... zonder de warme beslotenheid van het oude, vroe-
gere...
Vandaag is voor mij het nieuwe huis het allerbelangrijkste, ik zal er vannacht voor het eerst slapen, in een
kamer helemaal voor mij alleen. Met een heuse kraan en een witte bak om me te wassen... zelf... 's morgens als ik
opsta. Jeetje is me dat een boel. Dat is belangrijk voor me, zo'n klein menneke... al dit nieuwe...
Al dat andere wat vandaag ook gebeurt? Nou ja, dat zal best belangrijk zijn, maar dat gaat me allemaal voorbij.
Eens kijken... wat is dat allemaal toch wel? Wacht eens, da's waar ook, Moeder en Vader zijn vandaag precies
twaalf en een half jaar getrouwd, leuk voor hen... o ja, dat valt dan weer samen met de nieuwe mooie winkel in de
Kerkstraat.En dan heb ik gehoord dat het weer krek zestien jaar geleden is dat Vader in Tiel begon... dat was op 21 december
1899, in de Gasthuisstraat waar ik in het donkere achterkamertje bij de ouderslaapkamer sliep, vannacht nog. Op
die dag, zestien jaar terug had Vader zich zelfstandig gemaakt door Druten en de zaak van zijn Vader te verruilen
voor een eigen bedrijf, met de hulp van zijn zuster, Tante Hes, voor het huishouden.
Mij -de kleine uk van amper zeven- is van deze dag slechts in herinnering gebleven, de verhuizing, het spelen
met Piet in de sneeuw, het feestelijke gouden lamplicht van de gaslampen in de nieuwe witte winkel... maar veel
meer... het slapen in de nieuwe eigen kamer met de wasbak en de kraan!