met sal manassen achterom kijken

mei 1936 werd dit comité opgericht tijdens een openbare vergadering in hotel Suisse samen met de VVV, Midden-
standsvereniging en landbouworganisaties.
Er kwam een lawine werk op me af. Schrijfmachine en stencilapparaat werkten op volle toeren in mijn vrije
tijd. En dan nog al die vergaderingen en besprekingen. Ongelooflijk, hoeveel geld ik toen bij elkaar heb "geschooid".
Het was een complete stoomcursus hoe je iets op touw moet zetten, succes behaalt en alle deurtjes leert kennen
die daarvoor moesten worden geopend. Wat dat betreft had ik de morele en daadwerkelijke (mondelinge) steun
van apotheker A. F. Baert, voorzitter van het comité, zoals hij dit succesvol was van meerdere Tielse verenigingen.
De kneepjes van het vak onderwees hij me voortreffelijk en zo gaat het met voorzitters, hij de "eer" en ik het
werk. Maar daardoor viel wel elk tandje in het goede raadje en we organiseerden snel goede en succesvolle acti-
viteiten, zoals Premiemarkten, Hengsten- en Paardenkeuringen. Toen Mr. Cambier van Nooten in 1937 Burge-
meester werd kregen we van die kant steun en, wat belangrijk was, geld.
Ons hoofddoel: de Paasveetentoonstelling werd in maart 1937 een enorm succes. Koos en Johan, beiden goed
van de tongriem gesneden, waren prima "public relation officers". Ze waren overal in het land zeer bekende Paas-
veemesters thuis gaan opzoeken. Die hadden beloofd Tiel met hun vee aan te doen, waar ze vroeger niet aan
hadden gedacht omdat ze het meer een plaatselijk onderonsje hadden gevonden. Op de feestelijk met vlaggen
versierde Veemarkt stond mannetje naast vrouwtje zoveel Paasvee opgesteld als in Tiel nimmer aanwezig was
geweest. We hadden ook een perfect draaiende organisatie opgezet en alles liep -wonderbaarlijk voor een eerste
keer- op rolletjes. Nauwelijks hadden de juryleden een rubriek afgewerkt of de prijskaarten konden aan de kop
van het dier en de mester kon met zijn handel aan liefhebbers beginnen. Voor hen draaide het immers dáárom!
Met onverholen trots gewaagde burgemeester Cambier van Nooten bij de prijsuitreiking dat veel mesters zelfs
DE beroemde Bossche tentoonstelling waren voorbij gereden om naar Tiel te komen. Burgemeester Van Lanschot
die een enorm stuwende kracht achter het Bossche marktwezen was en nieuwe veemarkthallen liet bouwen buiten
de stad gaf Van Nooten direct lik op stuk. Dat nam niets weg van ons succes. In 1938 en 1939 ging het evenzo.
Alleen mijn werk was stukken makkelijker omdat het organisatieplan blijkbaar uitstekend was en hier en daar
slechts aangepast behoefde te worden. In 1940 en met de oorlog kwam hieronder een dikke streep. Nooit is zoiets
teruggekomen en er bestaan nog maar weinig Paasveetentoonstellingen in het land. Omdat de gemeente Tiel het
marktwezen hoog in het vaandel had werd het comité opgedoekt en ondergebracht in een werkcommissie, waarbij
Koos, Johan en ik de Paasveetentoonstelling onder eigen beheer hadden gekregen met verantwoording vanzelf
aan de Gemeente.
De kennis hierbij opgedaan is me uitstekend van pas gekomen bij het op poten zetten en besturen van veel
(landelijke) organisaties. In de praktijk opgedane ervaringen zijn soms nóg waardevoller dan een universitaire
studie.