met sal manassen achterom kijken

kleinere cafés voor het gewone volk. Velen trekken zich natuurlijk geen moer aan van standsverschil. Zij zoeken
gezelligheid onder het motto "adde maor lol het".
Want waar je komt, "gepruufd" wordt overal flink. Wie geld beurt "hoort" te trakteren, wat bij degeen die veel
koopt soms uit de hand kan lopen. In de loop van de dag is dat prima te merken aan de stoeten mensen -jong en
oud- die gearmd joelend, zingend, hossend door de straten en over het kermisterrein wervelen.
Met kop en staart puilen ze ook uit de kermisspullen, die op volle toeren draaien vandaag, zaterdag en Beste
Maandag en de zuinig opgespaarde kermiscenten vangen. Pas maar op niet plat gedrukt te worden in deze massa.
Laten we eens naar al die attracties kijken die de kermis vormen. Te beginnen op de markt bij de grote poffer-
tjeskraam van De Haan waar elke dag een bandje speelt, 's avonds in elk geval en op de drukke dagen de hele dag.
Jongens staan met verbazing te kijken voor het hek naar het poffertjesbakken door een man of drie. De een giet
met een grote lepel beslag over de plaat en anderen keren snel met een stalen vork de poffertjes om... Twaalf op
een bordje, klontje boter, poedersuiker en daar gaan de kelners met armen vol jonglerend naar de tafeltjes in het
midden of de "bedsteden" aan de kant. Twee mannen in het wit zitten tevens "Brusselse wafels" te bakken. Alleen
van de geur al zou je trek krijgen en de grote oliebollenkraam van De Nies ernaast ligt ook vol lekker spul... mmm.
De "hoepla" staat daar weer achter. Om wat te winnen moeten houten ringen om allerlei prullen worden gegooid,
wat moeilijk lukt. Vanzelf is dat de bedoeling, het gaat de eigenaar erom zoveel mogelijk kwartjes binnen te krij-
gen... In het tentje van de "Blauwe knoop" (drankbestrijders) wordt aan enkelen koffie of melk geschonken. De
aanloop is miniem.
Waar de Voorstad begint staat tegen de blinde muur van Meijers -in petten en herenmode- het Koekrad van Ome
Jaap. Een ware volksoploop, waar haast niet door te komen is,... dus maar luisteren. Er worden middels een rad
met nummers bergen koek tegelijk verloot. Helpers brengen de lootjes aan de man en Ome Jaap maar kletsen. Als
een conferencier maakt hij de mensen aan het lachen met zijn grappen en grollen: "dadelijk komt de politie mis-
schien om te vragen minder koek uit te delen,... net als in Groningen, anders gaat het net als daar. Ik had zoveel
koek verloot dat de riolen verstopt raakten. Een ramp... mense... een ramp zou dat zijn. Hier proef eens, best spul
mense... hier pak-an. Lekker hè, komp allemaal uit Tiel van Verploegh, de fabriek die zoveel puntjes in de koek
doet,... haha, hier pak aan", onderwijl een koek in steeds kleiner wordende stukjes brekend en af en toe zelf een
stukje gember in de mond stoppend, "mmmm...mmmm".
De woorden rollen de man als knikkers uit de mond terwijl hij elk ogenblik het rad laat ratelen. Zijn alle lootjes
weg dan wordt het rad definitief gedraaid en het nummer dat bij de veer stil staat is winnend,... wordt afgeroepen,
en weer verlaat een blij mens de armen vol koek de kraam. Om de attractie te verhogen en sneller te verkopen
gaat daarbovenop af en toe een groot beest en enkele malen per dag is de hoofdprijs een fiets.
Naast Jaap tot om de hoek op de Varkensmarkt staan kleine kraampjes met snoep, koek, haring, paling en zuur.
Paling en koek spelen een hoofdrol, gevolgd door nougat en zuurstelen. Zonder koek en paling is het eenvoudig
geen kermis. Alle bakkerswinkels liggen tot de nok volgestouwd met velerlei soorten koek. Kermiskoek! Grote,
kleinere, peperkoek, sukadekoek, gemberkoek, noem maar op. Bovendien versierd met suikeren opschriften: "Voor
Opoe, voor Moeder" en allerlei ander fraais. Weken zijn bakkers bezig geweest een grote voorraad op te bouwen.
Iedereen koopt voor alleman kermiskoek. Zonder minstens een bos paling, en zo mogelijk een pak nougat of
blauwe druiven kun je het niet "maken" thuis te komen, vanzelfsprekend met een platte beurs.