görevi Güneş’e devretmişti. Devlet, birçok örnekte görüleceği
gibi, PKK ile temas kuran kadrolarını yine PKK karşıtı dış faaliy-
etlerin merkezinde görevlendiriyordu.Oslo -4 toplantısı
Aracı kurumun aynı yöntemlerle yaptığı çalışmadan sonra
taraflar, Oslo -4 toplantısı için 1 Temmuz 2009 tarihinde Oslo’da
bir araya geldi. Kürt heyetinde Mustafa Karasu, Sabri Ok, Sozdar
Avesta, Zübeyir Aydar ve Adem Uzun heyette yer alıyordu. Türk
tarafını ise Afet Güneş başkanlığındaki aynı heyet temsil ediy-
ordu. Ek bir bilgiye burada paylaşmakta fayda vardır; Emre Taner
hiçbir zaman Oslo görüşmelerine katılmamıştır.
Kürt tarafı, daha önceki Oslo toplantılarında olduğu gibi, Oslo
-4’te de siyasi temsilcilerin olması gerektiğine dikkat çekiyor.
Toplantıların formatı gereği, taraflar yemek aralarında sohbet
etmekte ve tabii ki herkes burada da politik davranmakta. Emre
Taner’in yerine kimin MİT müsteşarı olabileceği konusu açılınca
Afet Güneş, teamüle göre kendisinin müsteşar olması gerektiğini
belirtiyor. Ancak Güneş, devlet içindeki dengelerden kaynaklı
olarak müsteşar yapılmayacağının bilincinde: “Müsteşar olmam
için üç imzaya ihtiyaç var. Cumhurbaşkanı, Başbakan ve Genel-
kurmay Başkanı. Genelkurmay Başkanı Başbuğ imza verir ama
diğer iki imzadan (Gül ve Erdoğan) emin değilim.”
Güneş ve ekibi, Oslo - 4 toplantısı başlamadan önce yine
PKK temsilcileri ile buluşur ve İmralı’dan getirdikleri Öcalan’a
ait mektubu verir. Öcalan, mektupta hazırlamakta olduğu ‘Yol
Haritası’na dikkati çeker ve sürece dair PKK’ye perspektif su-
nar.
Toplantı zamanında, yani 1 Temmuz 2009 günü başladı. 3
Temmuz’da sona eren toplantıda taraflar, şu mutabakat metni
üzerinde anlaştı:
Kürt sorununun çözümüne ‘çözüm süreci’ operasyonu