grupları buna itiraz etti. Zira bu beklenmeyen bir adımdı. Herkes
savaşın daha da derinleşeceğini beklerken, Öcalan barışın yo-
lunda önemli bir adım atmıştı.
Öcalan’ın bu kararından sonra gerilla güçleri hazırlık yaparak
‘geri çekildi’. Bu çekilme sürecinde Türkiye devleti, gerilla bir-
liklerinin önünü kesme, yoldaki gerillaları düz arazilerde yaka-
layıp infaz etme taktiğini devreye koydu. Çekilme sürecinde yak-
laşık 500 gerilla katledildi. Türkiye Cumhuriyeti devleti,
Öcalan’ın bu barış hamlesine oldukça fırsatçı bir şekilde yak-
laşmıştı. Buna rağmen çözüm kapılarını tek taraflı olarak zor-
layan gerillalar, yoğun saldırı altında Kuzey Kürdistan ve Türkiye
sınırlarından çekildi. Ve bu durum; 1999 ile 1 Haziran 2004 ara-
sında Kürt sorununda demokratik çözüm için muazzam olana-
klar sundu. Fakat bu zemin değerlendirilmedi. Bu süreç zarfında
Türkiye’de yönetim değişti. Bu zemini değerlendiremeyen Ece-
vit hükümeti tasfiye edilerek yerine Kasım 2002’de AKP hükü-
meti geldi.
Öcalan barış konusundaki ciddiyetini ve ısrarını hem gerilla
güçlerini geri çekerek, hem de çözümün çıtasını olabilecek en
mütevazı, kabul edilebilir bir düzeye taşıyarak gösterdi. Ancak
PKK’nin ısrarlı barış çabalarına olumlu yanıt verilmedi, attığı
adımlar devlet cephesinde demokratik çözüm lehine güven verici
bir karşılık bulmadı. Ecevit döneminde Kürtçe üzerindeki ‘yasak
kaldırıldı.’ Devlet televizyonunda günde 1,5 saat Kürtçe yayın
yapılması gibi sorunu anlamaktan uzak, dar bir çerçeveye sığdı-
ran ve hiçbir yasal güvencesi olmayan kararlar alındı. Köklü çö-
zümü içeren herhangi bir somut adım atılmadı.
PKK ciddi iç sorunlar yaşadı
2002’de yönetimi devralan AKP hükümeti de aynı çizgiyi
sürdürdü. Türkiye devleti bu dönemde PKK’ye karşı şöyle bir
politika yürüttü: Zamana yaymak, zaman içerisinde askeri gü-
çlerin yozlaşmasını sağlamak ve böylece tasfiye etmek. Hedefte,
silahla bitirilemeyen PKK’nin pasifize edilerek bitirilmesi vardı.
2005-2015 Türkiye-PKK görüşmeleri