Öcalan, kendisinin de bu komisyonla görüşüp tartışmaya hazır
olduğunu belirtir.
Öcalan, çatışmasızlığın devam etmesi ve çözüm yolunda
ilerlemenin kaydedilmesi için bu iki talepte bulunuyor. Temel
talep ve beklentisi -daha sonraki süreçlerde de göreceğimiz gibi-
Meclis’in rol üstlenmesidir.
Ne var ki, daha önce ‘idam’ diyen Erdoğan’ın İran’la Kandil’e
saldırı hazırlığı ve 14 Temmuz’daki savaş ilanı bu taleplerle
örtüşmüyordu.
PKK yönetimi, devlet yönetiminden gelen bu açıklama ve ce-
vaplar üzerine toplantı ve hamle hazırlıklarını hızlandırır. Zaten
Kandil’e operasyon an meselesidir ve buna karşı tedbirler ge-
liştirilmiştir. Kürt hareketi, demokratik özerklik inşası sürecini
ilan edip devletin çözümsüzlüğüne cevap verme kararı alır.
Demokratik Toplum Kongresi, kararı basına açıklar.
Öcalan’ın daha önce çatışmasızlık için verdiği süre 12 Tem-
muz’da sona erecetüid.
14 Temmuz’da ise Erdoğan, savaş ilanında bulunur.
Ve yıllardır çok konuşulan 14 Temmuz 2011’deki Silvan ça-
tışması artık sürecin savaşa evrilmesinin startı olur.
Tam iki gün sonra, 16 Temmuz 2011’de de İran Kandil’e
kapsamlı bir operasyon başlatır.
Fakat biz önce Silvan çatışmasına bakalım...
‘Çözüm Süreci’ni bitiren olay olarak yıllardır anlatılıyor. Oysa
büyük bir manipülasyon olduğu daha sonraki yıllarda ortaya çıktı.
Kürt hareketi, olayın DTK’nin basın toplantısıyla ilgisinin olma-
dığını ve tesadüfi gelişen bir olayı olduğunu defalarca ifade etti.
Ama daha sonra ortaya çıkan belge ve mahkeme tutanakları
olayın tesadüf olmadığını gösterdi!
Şöyle; çatışma Silvan’ın kırsal kesiminde yaşandı. Yani, PKK
gerillaları, askeri bir yerleşkeye; karakol, kontrol noktası veya
yoldan geçen bir askeri konvoya saldırmıyorlar. Genelkurmay’ın
da açıkladığı gibi, kırsaldaki ormanlık alanda yerleşen gerillalar,
kendilerini kuşatan ve öldürmek isteyen askerlere cevap
veriyorlar ve çıkan çatışmada 13 asker ölüyor. Asker gerillaları
Kürt sorununun çözümüne ‘çözüm süreci’ operasyonu