karşısında da AKP’nin yeniden iktidar olmasının önü açıldı. 22
Temmuz’daki seçimde AKP’nin yeniden iktidar olmasının
önünü açan Dolmabahçe Mutabakatıdır. Eşi türbanlı olan biri-
sinin Cumhurbaşkanı olmasının da yolunu açan Dolmabahçe
Mutabakatıdır. Kesinlikle böyledir. Abdullah Gül’ün katıldığı
ilk Milli Güvenlik Kurulunda Kürt özgürlük hareketine karşı
topyekun savaş kararı alındı. Bu önemlidir. O dönem Abdullah
Gül’ün açıklamaları oldu, zaten ilk ziyaretini Kürdistan’a yaptı,
gitti orada askerlerle dolaştı. Bu durum Dolmabahçe Mutabakatı
gereği Kürt özgürlük hareketine karşı şiddetli savaş yürütme
kararının pratikleşmesi oluyordu.
Ondan sonra 5 Kasım’daki Washington mutabakatı yapıldı.
Bize karşı geliştirdikleri savaş konsepti gereği Başurê Kurdîstan
Federasyonunun resmileşmesini 5 Kasım 2007’de gerçekleşen
Erdoğan-Bush görüşmesinde kabul ettiler. O sürecin belki de
en önemli gelişmesi, Başurê Kurdîstan Federasyonunun Türk
devleti tarafından tanınması oldu. Genelkurmay da Başurê Kur-
dîstan’ın varlığını bu görüşmede kabul etti. Daha sonra Erge-
nekon davasından tutuklanan Genelkurmay ikinci başkanı Ergün
Saygun Erdoğan’la Beyaz Saray’a gitmişti, bu görüşmelere ka-
tılmıştı.
- Sonra, Şubat 2008’de Zap Operasyonu oldu...
- Zap Operasyonu tabii ilginçtir. Biz de mücadeleyi geliştir-
mek istiyorduk. Kritik bir süreçti. Operasyon yaptılar ve başarısız
oldular. Aslında Zap operasyonunda gerilla güçlerimiz biraz
daha aktif olsaydı orduyu Zap’ta ezebilirdik. Yüzlerce, hatta bin-
lerce askeri öldürür ya da esir alabilirdik. Ancak bizim askeri
güçlerimizde zaman zaman sonuç alıcı darbeyi vurma yerine,
biraz tatmin oldun mu tamam, işte başarılı olduk eğilimi oluyor.
Yani süreci kurtarma, dönemi kurtarma yaklaşımı oluyor. Üzerine
gidip bir bütün olarak sonuç alma konusunda zayıflıklar ortaya
çıkıyor. Zap Operasyonu’ndan sonra AKP kurnazca bu durumu
askerlerin üzerine yüklemeyi başardı. Biraz ABD’nin, Avrupa’nın
2005-2015 Türkiye-PKK görüşmeleri