Vooral stutten en
steunen waar nodig
Opa Jaap Klaver (88) uit Spanbroek zit
onder de veranda en laat trots de verslagjes
zien, keurig gesorteerd in een map. ,,Iedere
dag dat ie geweest is, laat ik hem aan het
eind van de dag alles uittypen. Dat is goed
voor hem.”
Vandaag hebben we de tuin gemaaid,
koffiegedronken en daarna spinnenwebben
weggehaald, valt er te lezen. In de middag
gingen we Scania’s kijken. ,,Ja hij is gek van
vrachtwagens en Scania’s in het bijzonder”,
zegt opa Jaap.
Een beetje reuring
Sinds vorig jaar vangt hij de 13-jarige Rowan
uit Hoogwoud op. In de coronaperiode werd
het thuis af en toe te heet onder de voeten
en om het gezin te ontzien vangt opa Jaap
de jongen één dag per week op. Een hele
prettige situatie die vooral het gezin ontlast
en opa Jaap is er ook blij mee, ‘een beetje
reuring om de deur kan geen kwaad’.
Het was de dochter van opa Jaap die
hem aanmeldde bij Buurtgezinnen, een
organisatie die gezinnen aan elkaar koppelt.
Een gezin of ouder die wel een steuntje in
de rug kan gebruiken, ook wel vraaggezin
genoemd, wordt gekoppeld aan een vrijwillig
steungezin dat graag iets voor een ander wil
betekenen. Zo krijgen kinderen wat extra
liefde en aandacht en worden ouders even
ontlast. ,,We willen vooral stutten en steunen
waar nodig. Het kan bijvoorbeeld gaan om
een wekelijkse speelafspraak, een weekend
logeren of samen iets leuks ondernemen.
Dat is iedere keer maatwerk.”, zegt Denise
Wijnker, coördinator bij Buurtgezinnen in
Opmeer en Koggenland.
,,Neem als voorbeeld een overbelaste
alleenstaande moeder met drie kinderen.
Dat is heel pittig. Door een steungezin aan
deze moeder te koppelen en de kinderen
eens in de week op te laten vangen door een
steungezin kan de moeder even opladen.
Zodoende kan deze moeder weer in haar
kracht komen te staan en voorkomen we dat
problemen verergeren”.Steeds sterker
,,Het is niet het eerste kind wat ik bij mij
thuis opvang hoor”, zegt opa Jaap. ,,Bij mij
gaat alles vanzelf en ik weet hoe ik met ze
om kan gaan. Punt één, je moet nooit kwaad
worden en geen discussie voeren. Punt
twee, ik neem ze overal mee naar toe. Al het
werk en de leuke dingen doen we samen.
Grasmaaien, dakgoot leeghalen, maar ook
een bezoekje aan het plaatselijke transport-
bedrijf hoort erbij. Hij moet alles leren.
Ik zeg vaak, jij wordt sterker en ik word
zwakker.”
Rowan is erg blij met de oplossing. Zowel
hij als zijn moeder hebben ADHD, dus ‘dat
knettert’ nog weleens thuis. ,,Als ik een
dag bij opa Jaap ben geweest dan ben ik
helemaal kapot in de avond, dan ben ik
lekker rustig in m’n hoofd en dat is heel
prettig.”
De moeder van Rowan, Annick, moest in
het begin wel even wennen aan het idee.