ARSIZ AĞAÇ
Bir deli rüzgâr esmiş
Kapmış yabanın dağından bir tohum
Şuracığa savurmuş
Ayağı toprağa değmiş ya
Cılız otu itmiş bir yana
Bir güzel yer etmiş kendine
Oh demiş...
Kodunsa bul yerinde
Bir fidan boy atmış
Besbelli
Deli tohumun
Şimdi sofralar kurulur
Gölgesinde sevişip durulur
Dayanmış dayanmış da
Sonunda karışmış insanoğluna
Fıkralar öğrenmiş açık saçık
Tek gönlü olsun anlatsın