Bir rüzgâr esiyordu bıçak gibi.
Parçalanmıştı tırnakları öküzlerimin,
Kana bulanmıştı toprak.
Gitmiyordu kağnım.
Yol uzun,
Vakit dardi.
Kurtlar uluyordu uzaklarda.
Ne gelen,
Ne giden vardı.
Çaresizdim.
Yırttım fistanımı,
Sardım öküzlerimin kanlı ayaklarını.
Gayrı bana yol mu dayanırdı ağam,
Sürdüm kağnımı,
Yürüdüm, Ankara'ya doğru...
ÖZBEK İNCEBAYRAKTAR
(1933 - )
Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi,
Haziran 1997, S: 546, S. 549-550