Zaman zaman nankör çıktı, büyütüp
okuttuğum,
Gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç.
En gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti,
Üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.
Gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ
meydanlarında,
Ne tak-ı zaferler istedim, ne taç...
Savaşta çiğnetmedim Hilâl'i düşmanlara,
Barıştı düştü üstüme gölge gölge haç...
Yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım hâlâ
Alın terine muhtaç.
Ben Anadolu'yum, acılı, mahzun
Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç.
YAVUZ BÜLENT BAKİLER
(1936 - )
Harman, S. 17-18