Bu toprak yığını köy nasıl yerdi?!..
Girecek ufacık delikleri var;
Karınca yuvası sanki, öyle dar!..
Yanında daha bir yığın; alçacık,
Güneşten çatlamış bir küme balçık,
— Bunlar ne? Mezar mı?
Dediler:
— Öyle!
— Ölüler, diriler ne yakın böyle!
Bir karış fasıla yok arasında;
Burada yaşayan
Ve ölen insan
Dünyanın ne tadı ne de yasında.
Öyle yabancı şu kâinâta;
O kadar bağsız ki belli hayata!...
Titredim; bu yığın köy mü, mezar mı?
Burada hayattan bir neşât var mı?
Öyle ıssız, sakin,
O kadar hazin!..