ANACIK
Anacık pencerede
Küçük oğlunu bekler
Karayel eser gece
Çarşının ortasında
San saçlar taşlarda
Sessiz kıpırdar
Anacıksa kapıda
Kollarını kavuşturur
Sokağa bakar
Ölü yatar yol üstünde
Ne gelen var ne giden
Ay bile kaçar
Sokakların içinden
Kondulardan beriye
Bir ışık akar
Bahçedeki akasyadan
Bir yaprak karışır yele
Beyaz ve daha körpe