ANNEME
Benden hayli zamandır
ne mektup ne de selam
Almadın diye
Kalbinde yer verme şüpheye
Sana zaten borçlu olduğum
İçimdeki sevgin
kayboldu diye.
Bir nehrin derinliklerine
gömülünce kaya
İhtimal azdır onu
yerinden oynatmaya;
akıntılar
Bazen şahlanmış bazen hafif
dalgalar
Onu gözlerden silip
saklasalar bile.
Evet bu kadar az bir ihtimalle
sana karşı
Beslediğim sevgi
belki
çıkar içimden.
Bazen
ıstırap kamçısı ile şahlanan
hayat
Üzerinden dalgalarla akıyor,
Bazen sevinç, saadet dolu
okşayışlarla
Onu örtüp saklıyor.
Böyle iken
yüzünü saklayıp güneşten
Etrafında yansıyan ışınlar taşıyor
Onlara her bakışınla göreceksin
Oğlunla
saygı dolu sevgin yaşıyor.
JOHANN W. GOETHE
( 1749 - 1832 )