ANNE ŞİİRLERİ

ÇÜNKÜ ANNEM

Çünkü annem bir yorgun zorunluluk

Yüzünde içi çiçekli eski kutu duruşu

Neydi unuttuğu mutfağa girip çıkarken

Dalgınca boyayıp duruyordu kirli göğü

— Annem yelkovanın bıkkın dönüşü

Tek katlı evlerde mutluluklar aradı. Yok.
Çok çocuklu evlerde cıvıltılar istedi. Yok.
Çukur yerlerinde geçmişin titreyişi
Toz suretinde yapışmış anılar duvara

— Annem bir tekerleıneydi odalarda

Geçkin yazlarla soldu ahşap düşleri

Eski bir telaşın dinmez sancısıyla

Ağlardı annem gülmek gibi dururken

Küçülür incelirdi aya baktıkça

— Annem balkıyan bir göl gülümsemesi