Yara bere içinde, don gömlek, yaya,
Canlarını zor atmışlar Ankara'ya..."
Derken, Millî Müdafaa Vekili Kâzım Paşa'da sıra;
(Tuz biber ekiyor olanlara
Sayıp söyledikleri onun):
"— Yürümesi gerekebilir
günün birinde ordunun,
Ama ayakkabı yok, kayış yok,
matara yok!
Kısa zamanda bulunabilir bunlar;
Ama, dediğine göre Maliye Vekili'nin,
Kasada hazır para yok!
Olması da zamana bağlı ve hayli zor!”
"— Allah hayra tebdil ede!”
Diye başlıyor ve Arapça kelâm-ı kibar
Ve gayet nazikâne bir üslûpla devam ediyor
Eski Şer'iyye Vekili Abdullah Azmi Efendi:
"— Gereği gibi yürümüyor diyanet işleri.
Ola ki maddî ve manevî zararlar
Doğabilir ve bundan faydalanabilir muhalefet!
(Kol geziyor yani ortalıkta
Bağnaz irticayla kör cehalet)...
Birden, ak sarıklı, ak sakallı, esmer yüzlü ve mor
Cübbesi içinde sanki bir evvel zaman pîri
Ankara mebusu Atıf Efendi
(Hiç duymamış gibi ve bir an
Olsun unutturmak dileği içinde
tüm üzücü haberleri);
Son derece yumuşak ve babacan
Bir sesle soruyor seçim dairesi arkadaşı
Ve Büyük Millet Meclisi Reisi, Başkumandana: