Sırf alsın için gönlümü bir çare bulurduLakin üzerimden
Bir kez dağılıp gitti mi hüznüm, kurulurdu:
"Sayemde bu neşen" demek ister gibi mağrur;
Mağrur ve küçümser,
Başlardı vefasızlığa; ben bağlı ve güçsüz,
Her isteği, her hazzı ve her keyfine uymuş,
Bazan şaşaraktan,
Bazan kızaraktan; yine güçsüz, yine kanmış;
En şüpheli bir meylini görsem inanırdım;
Biçareliğimden;
Hep tırmalanır, tırmalanır, tırmalanırdım!.."Yaz aşkına dair" dediniz ... İşte misali:
Sevdiklerimin ben
Hepsinde bu tırnakları, hepsinde bu hali
Hepsinde bu hırçın kedi simasını gördüm...
Tüm zevkini sürdüm bu cehennem gibi ömrün.
TEVFİK FİKRET
(1867 – 1915)
(Ahmet Muhip Dranas’ın Türkçeleştirmesi ile)