TEVFİK FİKRET'E
Ey şair, ufûlünle bu dünyayı denide
Birçok sevinenler de bulunmuş - ne sefalet!
Olsun ne beis var, bugün ey mürde-i zinde
Matemzededir kalbi edep, ruhu fazilet!
Yüksekte ve yüksek sanılan bir nice başlar
Baktıkça — o ulviyet cemiyet ü ferdi
Payınde tutan — paye-i ulvine dönerdi,
Pürhafü serâsime ve kindar ü muhakkar.
Âlemde eğilmek ne imiş? bilmeli cephen...
Şiirin, edebin, doğruluğun hayr ile hüsnün
Pişinde fakat hilkati ulyâ ve nezihen.
Pürvecd ü şegaf secde-i takdise düşerdi..
Mânayi İlâhisi nigâhındaki hüznün
Hep hubbu maaliydi ve hep nefreti şerdi.
Tahkir ile baktın bütün ikbal-i zamana
Her bikese baktıkça fakat boynunu büktün..
Bir parça bulut düşmedi vicdan-ı ziyana
Lâfzın bütün iclâli mealile büyüktün.
119