SİS (*)
Sarmış yine âfakını bir dûd-i muannid,
Bir zulmet-i beyzâ ki peyâpey mütezâyid.
Tazyikinin altında silinmiş gibi eşbâh,
Bir tozlu kesafetten ibaret bütün elvâh;
Bir tozlu ve heybetli kesafet ki nazarlar
[Ufuklarını yine inatçı bir duman sarmış,
Bir beyaz karanlık ki gittikçe çoğalan
tazyikinin altında cisimler silinmiş gibidir,
bütün levhalar tozlu bir kesafetten ibarettir;
bir tozlu ve heybetli kesafet ki bakışlar.]
Dikkatle nüfuz eyliyemez gavrine, korkar!
Lâkin sana lâyık bu derin sütre-i muzlim,
Lâyık bu tesettür sana, ey sahn-i mezâlim,
Ey sahn-i mezâlim... Evet, ey sahne-i garrâ,
Ey sahne-i zî-şa'şaa-î hâile-pîrâ!
[Dikkatle dibine işleyemez, korkar!
Lakin bu derin, karanlık örtü sana lâyık,
bu örtünme sana lâyık! Ey zulümler sahnesi!
Ey zulümler sahnesi.. Evet, ey gösterişli sahne,
Ey facia süsleyicisi şaşaalı sahne!]
76